Yüzey Rekonstrüksiyon (surface reconstruction)

Yüzey rekonstrüksiyon (yeniden yapılandırma), bir kristalin yüzey tabakasının modifikasyon (değişimi) prosesidir; tabakanın atomik yapısının, kristal yığındaki ilgili atomik düzlemlerden farklılaşmasına neden olur. ‘Rekonstrüksiyon’ terimi, yeniden yapılandırılmış yüzeyin kendisini tanımlamak için de kullanılır.

Yeniden yapılanma sınırlı sayıda metal yüzey için gözlenirken, çoğu yarıiletken yüzeyin karakteristik bir özelliğidir. Bir yarıiletkende hacimsel serbest yüzey, çok miktarda doymamış (dangling*) bağ nedeniyle dengesizdir. (*dangling bir bağ -sarkık, asılı- hareketsiz bir atomdaki yetersiz bi valenstir.) Yüzey serbest enerjisini azaltmak için atomların orijinal konumlarından çıkarılarak birbirleriyle bağlantı oluşturulmasıyla sarkan bağlar doyurulur. Yüzey enerjisinin daha da azaltılması, geriye kalan doymamış bağlar arasındaki yük transferi ile sağlanır. Diğer taraftan, atomların yer değiştirmesi, latiste mekanik streslere neden olur ve bu da yüzey serbest enerjisini arttırır. Bu iki eğilimin etkileşiminin sonucu, yeniden yapılandırılmış yüzeyin spesifik yapısını tanımlar. Genellikle, üst tabakanın yeniden yapılandırılmasına daha derindeki tabakaların gevşemesi eşlik eder.

Submonotabaka (altmonotabaka) filmlerin yüzeyindeki adsorpsiyon genellikle yüzey rekonstrüksiyonunda bir değişikliğe neden olur; bu, bir adsorbatla indüklenen yeniden yapılanma olayıdır. Yüzey rekonstrüksiyon Wood notasyonuyla (E.A. Wood, 1964) veya matris (veya Park ve Madden, 1968) notasyonuyla verilir. (Bak. Yüzey Süperyapı)



Adorpsiyon kapsama (coverage) yüzey üst tabaka; Wood notasyon



GERİ (nanoteknoloji)
GERİ (kavramlar)