Top-down (yukarıdan-aşağıya) nanoteknoloji, nanoskala
boyutundaki partiküllerin, daha büyük parçacıklar, tozlar veya katı haldeki
madde partiküllerin öğütülerek elde edildiği, nanoyapılı malzemelerin
üretilmesi için kullanılan bir teknolojidir.
Örneğin, bu teknoloji, amorf alaşımların
kristalleştirilmesi, şiddetli plastik deformasyon, elektrik patlaması, katı
çözeltilerin ve stokiyometrik olmayan bileşiklerin hazırlanması gibi büyük
yetersiz ürünlerden, kompakt nanomalzemeler ve nanopartiküller üretmek için
kullanılan teknikleri içerir.
Top-down
proseslerde bulk bir malzeme nanomalzeme formuna dönüştürmek için yeniden
yapılandırılır; örneğin, dağıtılır, makineden geçirilir, işlemlenir veya çöktürülür.
Üretilecek cihazların boyutu küçüldükçe ve istenen bileşen dizaynı daha büyük
ve daha kompleks oldukça, Top-down yöntemler zorlaşır. Şekilde top-down
yöntemlere örnek olarak polimer matrislerde tabakalı silikatların
dispersiyonu görülmektedir.
