Polimerleri Reaksiyon Mekanizmasına Göre Sınıflama (classification of polymers)

Polimerler, elde edildikleri reaksiyonların mekanizmalarına göre iki ana gruba ayrılır; A. Basamaklı reaksiyon polimerleri, B. Zincir reaksiyonu polimerleri.

Naylonlar, asetaller ve poliesterler gibi bazı polimerler basamaklı reaksiyon polimerizasyonuyla üretilir; aynı veya farklı tipteki monomerler birleşerek polimer zincirleri oluşurken reaksiyonun her aşamasında küçük bir molekül (su, NH3, CH3OH, HCl, CO2, v.s.) ayrılır. Bu reaksiyonlar genellikle kondensasyon reaksiyonu üzerinden yürür. Oluşan moleküllerin uzunluğu, aktif zincir uçlarının sayısına bağlıdır; bu uçlar, ortamdaki monomer, dimer, oligomer, v.s., gibi diğer moleküllerdeki aktif uçlarla reaksiyona girerek zincirin büyümesini sağlar.

Polietilen, polistiren, akrilik ve polivinil klorür gibi bazı polimerler zincir reaksiyonu polimerizasyonuyla elde edilir; reaksiyon aktif bir başlatıcının monomerdeki çift bağa etki ederek monomeri aktif hale geçirmesiyle başlar. Oluşan aktif grup diğer bir monomerle birleşerek yeni ve daha büyük bir aktif merkeze dönüşür ve peşpeşe devam eden monomer katılmalarıyla uzun zincirler oluşur. Reaksiyonlar aktif merkezlerin sonlanmasıyla sona erer.

Genellikle, basamaklı reaksiyon polimerizasyonu kondensasyon reaksiyonu üzerinden, zincir reaksiyonu polimerizasyonu ise katılma reaksiyonu üzerinden yürür. Ancak basamaklı reaksiyon olup katılma yoluyla, zincir reaksiyonu olup kondensasyon yoluyla ilerleyen reaksiyonlar da vardır.

Örneğin, alkollerin diizosiyanatlara ‘katılarak’ poliüretanları oluşturması basamaklı polimerizasyon reaksiyon mekanizması üzerinden yürür.


Hetero bileşiklerin halka açılması reaksiyonu CO2 ayrılmasıyla (kondensasyon) oluşan bir zincir reaksiyonudur.



A. Basamaklı Reaksiyon Polimerizasyonu

a. Karbonil Katılma-Ayrılma (Poliesterler, Polikarbonatlar, Poliamidler)

b. Aromatik Katılma-Ayrılma (Polieterketonlar, Polisülfonlar, Polisülfürler,)
c. Karbonil Katılma-Kondensasyon (Fenol-Formaldehit,  )
d. Çok Sayıda Bağa Katılma (Poliüretanlar, Epoksi Polimerler)


a. Karbonil Katılma-Ayrılma (Poliesterler, Polikarbonatlar, Poliamidler, Poliimidler, ...)

Poliesterler


Polikarbonatlar




Poliamidler (Naylon 6,6, Naylon 610, Naylon 6, Aromatik Naylonlar)

Naylon 6,6 (veya 66)



Naylon 610



Naylon 6



Aromatik Naylonlar




Poliimidler: Bir dianhidrid ve bir tetraminin reaksiyonu poliimidleri verir.




b. Aromatik Katılma-Ayrılma (Polieterketonlar, Polisülfonlar, Polisülfürler,)

Poli(etereter keton), PEEK



Polisülfonlar



c. Karbonil Katılma-Kondensasyon (Fenol-Formaldehit ve benzer Polimerler)

Fenol-Formaldehit Polimerleri



d. Çok Sayıda Bağa Katılma (Poliüretanlar, Epoksi Polimerler)

Poliüretanlar


Epoksi Polimerler


Polimerik yapı aşağıdaki gibi gösterilebilir.



B. Zincir Reaksiyonu Polimerizasyonu

a. Serbest Radikal Polimerizasyonu
b. İyonik Polimerizasyon
c. Halka Açılma Polimerizasyonu
d. Koordinasyon Polimerizasyonu

a. Serbest Radikal Polimerizasyonu

Başlama: Başlama kademesinde başlatıcı bir molekülün parçalanmasıyla serbest radikal aktif tanecikler meydana gelir. Başlatıcılar tersiyer bütil peroksit, azobisbütironitril veya benzoil peroksit gibi kolaylıkla parçalanabile bileşiklerdir; örneğin benzoil peroksidin ısı veya ışıkla parçalanmasıyla iki aktif tanecik veya radikal oluşur.


Çoğalma: Başlatıcının parçalanmasıyla meydana gelen radikal en yakınındaki uygun bir molekülden (bu çift bağlı karbon atomları içeren bir monomerdir) bir elektron kaparak moleküle tek bağla bağlanırken yeni bir aktif merkez (radikal) haline dönüşür. Yeni aktif merkez tekrar bir monomerle reaksiyona girer; bu reaksiyonlar peşpeşe tekrarlanarak uzun polimerik aktif zincirler meydana gelir.

  
       

Sonlanma: Sonlanma, aktif polimerik zincirlerin aktivitelerinin yok olarak nötral (veya ölü) zincirler haline dönüşmesi, reaksiyonun sona ermesidir. İki tür sonlanma reaksiyonu vardır; birleşmeyle sonlanma ve orantısız sonlanma.

Birleşmeyle sonlanmada iki aktif polimerik zincir birbirleriyle birleşerek ikisinin toplamı ağırlığında uzun bir polimer zincir meydana getirir.


Orantısız sonlanmada aktif zincirlerden biri diğerinden bir hidrojen kopararak nötral bir polimer zinciri haline geçerken diğer zincir bir çift bağ oluşmasıyla aktivitesini kaybeder. Bu halde başlangıçtaki uzunlukları ve ağırlıkları hemen hemen aynı olan iki nötral polimerik zincir meydana gelir.


Dallanma: Dallanma iki prosesle oluşur; birincisi zincirler arasında (intermoleküler) olan dallanmalar, diğeri herbir zincirin kendi içinde (intramoleküler) oluşan dallanmalardır.

Birinci tip dallanmada aktif bir polimer zinciri sonlanmış bir diğer polimer zincirindeki bir metilen grubundan bir hidrojen kopararak kendisini kararlı hale, yani sonlanmış bir zincir haline dönüştürürken, ilk zincirin hidrojen kaybeden ucu aktif hale dönüşür, ve bu noktadan peşpeşe etilen monomeri eklenmesiyle uzun dallar meydana gelir.

İkinci tip dallanma bir polimer zinciri içinde, özellikle C4 ve C5 dalların birbirleriyle etkileşerek molekül içi reaksiyonlarla, örneğin ‘iskemleye benzer’  değişik konformasyonlar oluşturmasıdır.



b. İyonik Polimerizasyon

Katyonik Polimerizasyon

Katyonik polimerizasyon mekanizması yinelenen (tekrarlamalı) bir alkilasyon reaksiyonu türüdür.


Anyonik Polimerizasyon

Anyonik polimerizasyon mekanizması yinelenen (tekrarlamalı) bir konjugasyon katılma reaksiyonu türüdür.


Karbonil Katılma Polimerizasyonu

Anyonik ve katyonik olmak üzere iki farklı mekanizmaya göre yapılabilir. Anyonik karbonil katılmada başlatıcı bir anyondur (I-), katyonik katılmada ise bir katyondur(I+).

Anyonik karbonil polimerizasyonu


Katyonik karbonil polimerizasyonu


c. Halka Açılma Polimerizasyonu

Halka açılma polimerizasyonu anyonik ve katyonik mekanizmalar üzerinden yürür; bu yöntemle poliesterler, poliamidler, polipeptidler, silikonlar gibi çeşitli polimerler elde edilir.

Etilen oksidin anyonik bir başlatıcıyla (R-) polimerizasyonu tipik bir anyonik halka açılma, katyonik bir başlatıcıyla (R+) polimerizasyonu tipik bir katyonik halka açılma polimerizasyonudur. (Diğer karmaşık sistemlerde de mekanizma benzer şekilde yürür.)



d. Koordinasyon Polimerizasyonu

Karl Ziegler ve Giulio Natta (1950) tarafından stereospesifik katalitik polimerizasyonun geliştirilmesiyle ilk defa dallanmamış (veya az ve kısa dallar içeren) ve yüksek molekül ağırlıklı polietilen (HDPE) üretildi. Reaksiyonda kullanılan katalizör sistemi ‘Ziegler-Natta’ katalizörleri adıyla tanımlandı.

Ziegler-Natta katalizörleri bazı geçiş metal halidler organometalik bileşiklerin (alkil aluminyum, lityum ve çinko gibi) reaksiyonuyla elde edilir. Örneğin, trietil aluminyum ve titanyum tetraklorürle hazırlanan katalizör çok kullanılan bir Ziegler-Natta katalizör sistemidir.

Koordinasyon polimerizasyonu mekanizması hala tam olarak aydınlatılamamıştır; reaksiyonlar katı katalizör sistemi üzerinde gerçekleşir ve karmaşıktır. Reaksiyon mekanizması ile ilgili çeşitli yaklaşık modeller geliştirilmiştir. Aşağıda etilen polimerizasyonunu gösteren tipik bir stereospesifik polimerizasyon mekanizması verilmiştir.





Koordinasyon polimerleri monomere ve reaksiyon koşullarına bağlı olarak değişik bir düzen gösterirler; polimer zincirlerinde dallanmalar azdır veya kısadır, zincirler gerdirilmiştir veya stereo bir düzen içindedir,. Örneğin, simetrik bir monomer olan etilenin polimerizasyonunda dallanmamış (veya kısa dallar içeren) polimerik zincirler gerdirilmiş zigzag şeklinde düzenlenirken, asimetrik karbon atomları içeren propilenin (etilenden farklı olarak CH3 grubu vardır) polimerizasyonunda, CH3 gruplarının iskelet zincire göre bulundukları düzlemlerin farklılığından polimer zincirleri belirli bir ‘taktisite’ özelliği gösterirler; ataktik, izotaktik ve sindiyotaktik yapılar. Polimer taktisitesi polimerin morfolojisini (amorf, kristalinite derecesi), kimyasal, fiziksel ve mekanik özelliklerini belirler.


Performans polimerleri bu sınıflamanın en üst düzeyinde olan çok kuvvetli ve çok yüksek sıcaklıklara dayanan en pahalı polimerlerdir; amorf türler için PEEK (polietereterketon) ve PEI (polieterimidler), kristalin tür için de PPS (LCP, sıvı kristal polimerler) tipik örneklerdir.