En iyi bilinen flüoresans proteini, denizanası Aequorea
victoria'dan izole edilen Yeşil Floresan Protein (GFP) olarak adlandırılan
fluoresanstır; mavi ışığa maruz kaldığında yeşil renkte fluoresans ve sarı
fluoresans protein (genetik mutant formu), 527 nm dalga boyunda maksimum
flüoresansa sahiptir. Fluoresans proteinler hücre içi ve moleküler biyolojideki
fluoresans etiketler olarak hücre içi ve canlı organizmalardaki protein
tanımını incelemek için kullanılır.
Biyosensör yapmak için modifiye edilmiş formlarda GFP
kullanılmıştır. Genomlarında GFP'nin tanıtılması ve ıslah yoluyla muhafaza
edilmesi sağlanan birçok hayvan (örneğin domuz) yaratılmıştır. Ayrıca, GPF
viral vektörleri oluşturulmuştur; bunlar istenen genin yaşayan organizmaya
lokal olarak enjekte edilmesine ve tanıtılan proteinin izlenmesine yardımcı
olabilir. 2008 yılında, Osamu Shimomura, Martin Chalfie ve Roger Tsien, ‘yeşil
fluoresan protein GFP'nin keşfi ve geliştirilmesi’nde Kimya Nobel Ödülü
almıştır.
Bir böcek (sol) ve orta bağırsağında (sağda) yeşil fluoresans
proteini üreten parazitlerin evriminin tanımlanması; fluoresans plazmodium
parazitler potansiyel olarak tehlikeli enfeksiyonların vektörleri haline
gelebilecek hassas böceklerin tanımlanması için kullanılabilir
