Plasmon rezonansı, toplam iç yansıma fenomenine dayanan optik
uygulamalarda yüzey plazmonlarının kullanımını kolaylaştıran bir tekniktir.
Toplam iç yansıma durumunda yansıtıcı yüzey boyunca bir elektromagnetik dalga
yayılır; dalganın hızı ışığın gelme açısına bağlıdır. Belirli bir gelme
açısında, dalganın hızı metal yüzeyindeki bir yüzey plasmonunun hızı ile eşleşirse,
toplam iç yansıma için gereken koşullar artık mevcut olmayacağından toplam
yansıma gerçekleşmez ve yüzey plasmon rezonansı meydana gelir.
Lokalize edilmiş plasmonların özellikleri, nanopartiküllerin şekline
kritik bir şekilde bağımlıdır ve bu durum, ışık veya temel kuantum sistemleri
ile etkili bir etkileşim için rezonansların ayarlanmasını mümkün kılar.
Günümüzde, yüzey plasmon rezonansı, kimyasal ve biyolojik sensörlerin
(biyosensörlerin) oluşturulmasında yaygın olarak kullanılmaktadır. Biyolojik
objelerle (DNA, virüsler ve antikorlar) ilişkili plasmon etkileri ve floresan
sinyallerinin şiddetleri, biyolojik cisimlerin daha iyi belirlenmesine ve
teşhis edilmesine yardımcı olur.
Lokalize yüzey plasmon rezonansının uyarılması
