Plasmonlar (elektron yoğunluğu dalgaları), katıların içinde veya
yüzeylerinin yakınında, iyonlardaki iletken elektronların ortak osilasyonuyla
ortaya çıkar. Bulk (kütle)
plasmonlar bir kristalin iyonik latisi içinde iletken elektronların
salınımlarını (osilasyonlarını) kopyalar. Öte yandan, yüzey plasmonları,
metalin sınırı boyunca bir dielektrik ile ilerleyen serbest metal elektron yoğunluğu
salınımlarının kuantumudur. Plasmon frekansı plazma frekansına eşittir. Yüzey
plasmonları, polaritonlar olarak bilinen kuasipartikülleri oluşturmak için bir
foton ile birleşebilirler.
Katılarda, frekansı
plazma frekansından daha düşük olan ışık yansıtılırken, plazma frekansından
daha yüksek frekanslı ışık, objenin içine nüfuz eder. Çoğu metal için, plazma
frekansı UV spektral bölgede bulunur ve bu da görünür aralıkta parlak
görünmelerini sağlar. Alaşımlı yarıiletkenlerin plazma frekansı genellikle IR
spektral bölgededir.
(Bak. Kuasipartikül)
Bir yüzey plasmon polaritonunu (veya çoğalan plasmon) gösteren
şematik diyagram
