Planck Hipotezi (Planck's hypothesis)

Katılar akkor hale kadar ısıtıldıklarında sürekli bir ışın çıkışı olur. Çıkan ışın, çıkışına neden olan madde yüzeyinin bileşiminden çok sıcaklığına göre karakteristik bir durum gösterir. Bu tip ışına "siyah-cisim ışını" denir ve ısıl enerji ile katı içinde sayısız atomik ve moleküler salınımlar oluşturularak elde edilir. Işık hızı sabit olduğundan Planck sabiti (h = 6.626 x 10−34 Joule-saniye) doğanın temel bir sabitidir. Planck’ın çalışmalarından önce elektromagnetik radyasyonun (ışık), sınırsız sayıda frekans ve dalga boylarında dalgalar halinde yayıldığı düşünülüyordu.

Işın ve madde arasındaki bazı etkileşimleri anlamak için ışının "fotonlar" veya "kuanta" denilen enerji paketlerinden oluştuğu varsayılır. Bir fotonun enerjisi ışının frekansına bağlıdır ve aşağıdaki bağıntı ile verilir.

E = hn

E = bir fotonun kuantum enerjisi, h = Planck’s sabiti (= 6.626.10-34 J.s), n = ışının frekansıdır.