Yüksek sıcaklık
kompozitlerede takviye malzemesi olarak kullanılan iki tip oksit fiber vardır:
·
Monokristalin
ve ötektik teller ve çubuklar; fiberler, Stepanov’s kavramına (Edge-defined
Film-fed Growth (EFG) ve micropulling-down), LPHG’ye (Laser Heated Pedestal
Growth), ve iç kristalizasyon yöntemine dayanan metotlar kullanılatak ergiyik
kristalizasyonla üretilir.
·
Nanoyapılı
filamentler; fiberler, geleneksel toz metalürji (slurryi sol-jel) teknikleriyle
üretilir.
Tek-kristal ve ötektik fiberler yüksek sıcaklıklarda
kararlıdır ve yüksek sürünme (creep) direnci ile karakterize edilir. Örneğin,
mullit fiber (2Al2O3∙SiO2) ve yitriyum
alüminyum garnet (YAG, Y3Al5O12) 1600 0C’ye
kadar sürünmeye dayanıklıdır.
Polikristalin fiberler yüksek sıcaklıklarda yeniden
kristallenir ve 1100-1300 0C arasında kompozisyonuna ve zamana
(sıcaklıkta kalma) bağlı olarak, orijinal nanokristalin yapısını kaybeder.
Creep dirençli fiberlerin çoğu, alüminyum oksit ve mullitten oluşan, 1300 0C'ye
kadar sıcaklıklarda uzun süre boyunca kullanılabilir.
Oksit fiberler nikel ve oksit matrisli kompozitlerde
kullanılır. Düşük gerilme kuvvetli ucuz fiberler termo izolatörler olarak
kullanılabilir.
Şekil: (a) Mullit fiber (2Al2O3∙SiO2),
(b) yitriyum aluminyum garnet (YAG, Y3Al5O12)
yapıları
