Dispersiyon-kuvvetlendirilmiş malzemeler, matris malzemeye
kıyasla, optimum dağıtılmış safsızlık fazlarla veya özel partiküllerin ilavesiyle
önemli derecede kuvvetlendirilmiş kompozitlerdir.
Dispersiyon-kuvvetlendirilmiş malzemeler, plastik direncinin,
engellerdeki dislokasyonun (kayma, çıkma, ..), içerdiği nanopartikül
malzemelerle önlenmesine bağlı olan olan malzemelerdir. Bu tür yapılar çeşitli
metotlar kullanılarak elde edilebilir; örneğin, aşırı doymuş katı bir
çözeltiden (dispersiyon-kuvvetlendirilmiş alaşımlar) nanopartiküllerin
izolasyonu, toz metalürjisi yöntemleri, iç oksidasyon mekanik alaşımlama
yöntemleri gibi. Partikül malzemeler, en kararlı bileşiklerden (oksitler,
karbürler veya nitrürler) seçilir.
Oksit dispersiyon- güçlendirilmiş alaşımlar (ODS), yüksek
sıcaklık türbin kanatları ve ısı eşanjörü boruları için kullanılır; nikel alaşımları
en yaygın olanlardır, ayrıca, demir alüminyum alaşımları üzerinde çalışmalar
yapılmaktadır. ODS çelikleri nükleer uygulamalarda kullanılır.
Büyük-partiküllü (>500 nm)
kompozitlerin ve dispersiyon-kuvvetlendirilmiş (partikül boyutu <100 nm)
kompozitlerin şematik tanımlanması; t: shear
(makaslama)
