Kiralite, bir objenin (mekânsal yapı), ideal düz bir
aynadaki ayna görüntüsü ile özdeşleşen geometrik özelliğidir.
Kiral objeler, simetri düzlemi, simetri merkezleri ve
ayna-dönüş eksenleri gibi Tip II simetri elementlerine sahip değildir. Bu
simetri elementlerinden en az biri olduğunda, obje achiral olur. Kiral objeler
moleküller, kristaller, nanoyapılar (örneğin nanotüpler) olabilir.
Kiral moleküller birbirlerinin ayna görüntüleridir olan iki
optik izomer (enantiomerler) olarak bulunabilirler; bunlar, ışık polarizasyonu
düzlemini saat yönünde (D-izomerleri) veya saat yönünün tersine (L-izomerleri)
döndürme kabiliyeti açısından farklıdır (Şekil). Enantiomerler, akiral
substanslarla etkileşime girdiğinde aynı fiziksel özelliklerin yanı sıra aynı
kimyasal özelliklere de sahiptir. Aynı zamanda, belirli bir maddenin
enantiomerlerinin başka bir maddenin spesifik bir optik izomeri ile olan
etkileşimindeki farklılıklar, enantiyomerlerin ayrılması için temel oluşturabilir.
Kimyada, kiralite genellikle dört farklı sübstitüent taşıyan asimetrik karbon
sitesiyle ilişkilidir.
Moleküller birkaç asimetrik site (bölge) içerdiğinde,
diastereoizomerler olarak adlandırılırlar. Bu durumda birkaç çift enantiomer
olabilir (bir çift enantiyomer, asimetrik sitelerin birbirine antitetik-karşıt-
konfigürasyonu ile tanımlanmalıdır) ve farklı enantiomerik çiftlerin
diastereoizomerleri büyük oranda değişen özelliklere sahip olabilir.
Hemen hemen tüm biyomoleküller, doğal olarak meydana gelen amino
asitler ve şekerler de dahil şiraldir. Doğada bu substansların bir kısmı
belirli bir mekansal konfigürasyona sahiptir; örneğin, amino asitlerin
çoğunluğu L mekansal konfigürasyona, ve şekerin D'ye sahiptir. Bu açıdan,
enantiyomerik saflık, biyolojik açıdan aktif ajanlar için bir ön şarttır.
Alanin bir kiral aminoasittir
