Karbon-Karbon Kompozitler (carbon-carbon composites)

Karbon-karbon kompozitler (CCC), karbon matrislerin sürekli ve süreksiz fiberlerle takviye edilmesiyle hazırlanır. Diğer kompozitlerde olduğu gibi bu sınıfa da giren çok sayıda malzeme vardır. Özellikleri etkileyen başlıca değişkenler arasında fiber tipi ve formu, hacim fraksiyonu ile matrisin karakteristikleri sayılabilir.

Karbon-karbon kompozitler hafiftir, fevkalade kuvvetlidir ve karbon fiberlerin sertliğine sahiptir. Bu kompozitler, diğer tür kompozitlere göre yenidir. Çok yüksek sıcaklıklara (2000 0C) kadar yüksek gerilme kuvveti ve gerilme modülüne sahiptir, kaymaya (creep) dirençlidir, kırılma dayanıklılığı değerleri yüksektir. Termal genleşmesi katsayıları düşük, termal iletkenlikleri yüksektir; bu özellikleri yüksek gerilme özellikleri ile biraraya geldiğinde termal şoklara karşı özel bir dayanıklılık yaratır. Yüksek sıcaklıkta oksitlenme eğilimine olmaları, C-C kompozitlerin önemli bir olumsuzluğudur.

Karbon-karbon kompozitlerin üretiminde değişik metotlar uygulanabilir; tipik iki örnek,

·         Sıvı impregnasyon; fibrous preformun karbonize olabilecek organik bir sıvı ile impregnasyonu
·         Kimyasal buhar depozisyon/infiltrasyon (CVD/CVI); bir karbon preformun pirolitik karbonla yoğunlaştırılmasına dayanır

Sıvı impregnasyon iki aşamalı bir metottur. Şekilde görüldüğü gibi, ilk aşamada fiberler organik bir öncül maddeyle impregne edilerek prepreg olarak adlandırılan malzeme elde edilir. İkinci aşama prepregdeki öncülün inert bir atmosferde karbonizasyon prosesiyle (650-1000 0C) karbonlu bir forma dönüştürülmesidir. Üretilecek kompozitin uygulama alanına göre grafitleştirme (>2500 0C) prosesi de gerekli olabilir. Aşamaların uygulanmasına malzeme istenilen yoğunluğa ulaşıncaya kadar devam edilir.

Kimyasal buhar infiltrasyon (CVI) proesleriyle karbon karbon kompozitlerin üretiminde, infiltrasyon homojenliğinin iyi olması ve matris mikroyapının kontrol edilebilmesi nedeniyle klasik izotermal ve izobarik prosesler kullanılır. Bu proseslerdeki önemli sıkıntı düşük difüzyon sabiti nedeniyle infiltrasyon hızının çok düşük olmasıdır.