İletken Polimerler (conductive polymers)

Elektriği iyi ileten polimerlere iletken polimerler denir; örneğin, poliasetilen, polianilin, polipirol, politiyofen gibi. Bu polimerler, dönüşümlü çift-tekli kimyasal bağlarla karakterize olduğundan p-konjugedir. Yönlendirilmiş polimer zincirleri boyunca karbon bağlarının p-konjugasyonu iletken elektronların akışını ve dolayısıyla malzemenin elektrik iletim özelliklerinin iyi olmasını sağlar. İletken polimerlerin ayrıntılı SEM analizleri, bunların çapı yaklaşık 10 nm olan bir dizi metalik nanopartikülden oluştuğnu ortaya koymuştur.

Poliasetilen ve polianilin gibi polimerlerin yüksek iletkenliği, polimerin nano yapısına bağlıdır. Polyanilin ve analogları, uygun bir voltaj uygulandığında veya belirli kimyasallarla (elektrokromik ve kemokromik) reaksiyona girdiğinde renk değiştirir. Bu nedenle, ışık yayan diyotlarda (LED'ler) kullanımları oldukça yaygındır. Diğer uygulamalar, basılı devre kartlarının yüzey kaplaması, metal yüzeylerin korozyona karşı korunması, elektronik ürünler için yarı şeffaf antistatik kaplamalar, polimerik piller ve elektromagnetik koruyucu malzemelerdir.

Poliasetilen elektroiletken bir polimer olduğundan, elde edilmesi ve özellikleri üze-rinde çok çalışma yapılmıştır. En basit elde etme yöntemi, asetilenin polimerizasyonudur. Çeşitli Ziegler-Natta katalizörleri, NaBH₄'ün CoCl₂ veya NiCl₂ ile bileşik sistemleri denenmiştir.

GERİ