Basamaklı-Reaksiyon Polimerizasyonu; Statistik İnceleme (statistical review)


Doğrusal Polimerlerde Molekül Ağırlığı Dağılımı: Basamaklı polimerizasyon reaksiyonlarının istatistik yöntemlerle analizi ile kinetik incelemelere eşdeğer sonuçlar elde edilir. İstatistik analiz bazı sistemlerde daha kolay yapılabildiği için ayrı bir üstünlük sağlar.

Polimerizasyon ürünü, çeşitli molekül ağırlıklı polimer moleküllerinin bir karışımıdır. Gerek kuramsal gerekse uygulamalı amaçlar için bir polimerizasyonda molekül ağırlığı dağılımının incelenmesi ilgi çekicidir. Molekül ağırlığı dağılımı istatistik bir yöntemle Flory tarafından elde edilmiştir. Bu yöntem, reaksiyon hızı ile molekül büyüklüğünün birbirinden bağımsız olduğu, bir başka deyişle fonksiyonlu grup reaktifliğinin molekül büyüklüğüne bağlı olmadığı varsayımına  dayanır.

Yüksek polimerik maddeler, molekül ağırlıkları birbirlerinden farklı moleküllerin oluşturduğu moleküler karışımlardan meydana gelir. Böyle bir karışımı belirlemek için ortalama molekül ağırlığını hesaplamaya dayanan yöntemlerden hiçbiri, örneğin molekül ağırlığı sayı-ortalaması ya da molekül ağırlığı ağırlık-ortlaması, yeterli bir çözüm sağlamaz. Molekül ağırlığı dağılımı, polimerik maddelerin molekül bileşimlerinin incelenmesinde temel bir sorun olarak kabul edilir. Bu sorunun çözümünde en belirgin ilerleme istatistik yöntemlerin polimerik sistemlere uygulanmasına dayanır.

Doğrusal Zincir Molekülleri: En Olasılı Dağılım: İki fonksiyonlu monomerler arasında ilerleyen bir basamaklı büyüme reaksiyonunda, aynı kimyasal türdeki bütün fonksiyonlu grupların reaktifliğinin eşit olduğu varsayılsın. Bir başka deyişle, bu fonksiyonlu grupların bağlı bulundukları moleküllerin büyüklüğü reaktifliği etkilemesin. Ayrıca herhangi bir postulat ya da varsayım aramaksızın molekül büyüklüğü dağılımı bağıntısını kuramsal olarak bulabiliriz. Verilen bir fonksiyonlu grubun reaksiyona girmiş olmasının olasılığı, kondensasyona uğrayan aynı türdeki bütün fonksiyonlu grupların p kesrine eşittir. A-B türündeki bir monomerden oluşan bir doğrusal kondensasyon polimerini ele alalım. Bu inceleme için bir w-hidroksi asidin polimerizasyonu iyi bir örnektir. Bu monomerin verdiği poliester molekülünün bir ucunda hidroksil, öbür ucunda ise karboksil grupları bulunacaktır.


Bu molekül içinde rastgele bir monomer birimi seçelim ve bu birimin sistemdeki herhangi bir x-merin bir parçası olarak bulunması olasılığını araştıralım. Birinci birimin karboksil grubunun esterleşme olasılığı p'ye eşittir. İkinci birimin karboksilinin esterleşme olasılığı da, (1) sayılı bağın oluşmasından bağımsız olarak, gene p'ye eşit olacaktır. Bir x-merde, x-monomer birimi ve (x - 1) bağ vardır. Polimer zincirinde (x - 1) bağın bulunması olasılığı, bu ayrı olasılıkların çarpımına eşittir; p(x - 1). Yukardaki molekülde sonuncu (x'inci) monomer biriminin karboksil grubu reaksiyon vermeden kalmıştır. Bu son grubun reaksiyona girmeden molekülde bulunması olasılığı (1 - p)'dir. Bu durumda, polimer molekülünün bütününün bulunması olasılığı p (x - 1) (1 - p) ile verilir. Ortamda sadece doğrusal açık zincir molekülleri bulunduğundan bu olasılık, bütün moleküller içinde x-merlerin kesrine eşit olacaktır. Her büyüklükteki moleküllerin toplam sayısı N ile gösterilirse, x-merlerin mol kesri,

         Nx
xx = ¾¾ = p(x - 1) (1 - p)                                    (1)
          N

olur. Sistemde bulunan birimlerin toplam sayısı N0 ise, Denklem(4) bağıntısından,

N = N0 (1 - p) yazılarak,

Nx = N0 (1 - p)2 p(x - 1)                                       (2)

elde edilir. Bu bağıntı, herhangi bir polikondensasyon polimerizasyonunda, reaksiyonun p aşamasında sayısal dağılım fonksiyonudur. Ortamda bulunan her türlü molekül için, molekül ağırlığı, x ile doğrudan doğruya orantılı olduğundan, x-merlerin ağırlık kesri aşağıdaki (3) bağıntısı ile verilir.

             Nx
wx = x ¾¾
             N0

wx = x (1 - p)2 p(x - 1)                                        (3)

A - A ve B - B türlerindeki monomerlerin eşdeğer oranlarda reaksiyona girmesi ile elde edilen polimerlerin dağılım fonksiyonlarını bulmak için de aynı yol izlenir. Bu durumda x, polimer zincirinde bulunan iki tür birim çiftinin sayısını gösterir.

Yukarıda verilen büyüklük dağılımı bağıntıları, rastgele kesilme (degradation) ile oluşan polimerlere de uygulanır. Çeşitli koşullardaki olaylar için geçerli olan bu bağıntılara "en olasılı dağılım" veya "rastgele dağılım" denir.

Denklem(2)'den hesaplanan  sayısal dağılım eğrileri p parametrisinin çeşitli değerleri için Şekil-1'de çizilmiştir. Ağırlık kesri dağılımları ise Denklem(3)'den hesaplanarak Şekil-2'de verilmiştir. Sayısal dağılım eğrileri, reaksiyonun bütün aşamaları için, ortamda en çok bulunan moleküllerin monomerler olduğunu gösterir. Reaksiyonun ilerlemesi ile monomer moleküllerinin sayısı azalmakta ise de, ortamda en çok bulunan molekül türü gene de monomer molekülleridir. Polimerde bulunan birim sayısı arttıkça eğrilerin sürekli olarak indiği görülür. Ağırlık bakımından ise durum farklıdır. Çok düşük molekül ağırlıklı polimerlerin oranı küçüktür. Ayrıca ortalama molekül ağırlığının artması ile bu oran giderek küçülür. Ağırlık dağılımı eğrisinin tepe noktası (maksimum), molekül ağırlığı sayı-ortalamasına (DPn veya Pn) çok yakındır,

                    1          1
DPn = Pn = ¾¾ = ¾¾   
                   In p    1 - p

Molekül ağırlığı dağılımının deneysel olarak belirtilmesinde genellikle integral bir bağıntıdan yararlanılır. Bu bağıntıda bütün polimer moleküllerinden polimerizasyon derecesi x'e kadar (x de içinde) olanların birleşik (veya toplu) Ix ağırlık kesrinin x'e karşı grafiği çizilir. Denklemi(3) ile verilen Flory dağılım fonksiyonunun integrali, aşağıdaki bağıntıyı verir.

Ix = 1 - [1 + (1 - p) x] px                                (4)

En Olasılı Dağılımın Deneysel İrdelenmesi: Polimerizasyon sistemlerindeki en olasılı dağılım kavramı iyice yerleşmiş olmakla beraber bu dağılımın deneysel olarak irdelenip kanıtlanması, bazı güçlükler nedeniyle sınırlıdır.



Şekil-1: Doğrusal basamaklı-reaksiyon polimrizasyonlarında p polimerizasyon ilerleme perametresinin çeşitli değerleri için sayı kesri (veya mol kesri) dağılım eğrileri.



Şekil-2: Doğrusal basamaklı-reaksiyon polimrizasyonlarında p polimerizasyon ilerleme perametresinin çeşitli değerleri için ağırlik kesri dağılım eğrileri.


Bunun için polimer örneklerinin, molekül ağırlıkları büyüklüğüne göre dikkatli ve ayrıntılı olarak fraksiyonlandırılmaları, sonra Nx, wx veya Ix deneysel eğrilerinin x'e karşı çizilerek kuramsal eğrilerle karşılaştırılmaları gerekir. Fraksiyonlandırma çeşitli polimer tipleri için bir çok deneysel güçlükler gösterir. Son yıllarda geliştirilen jel-geçirgenliği kromatografisi, otomatik cihazlarla, polimerlerdeki molekül ağırlığı dağılımı üzerinde çok çeşitli verilerin elde edilmesini sağlamıştır.

Büyüklük dağılımı bakımından en geniş inceleme konusu olan polimerin, "naylon 66", poli(heksametilen adipat) olduğu söylenebilir.

En Olasılı Dağılımda Ortalama Molekül Ağırlıkları: Polimerizasyon derecesinin sayı-ortalaması, xn, n-merlerin mol kesrini göstermek üzere,

        Σ x.Nx
Pn = ¾¾¾                                                   (5)
         Σ Nx

        ¥  
Pn = Σ x.xn                                                  (6)
        1

bağıntıları ile tanımlanır. En olasılı dağılım gösteren bir polimer için mol kesri Denklem(1) ile verildiğinden,

        ¥  
Pn = Σ x.p(x-1) (1-p)        bulunur.
        1

Binomial serinin toplamı hesaplanarak,

            1
Pn = ¾¾¾                                                 (7)
         1 -  p

Bu sonuç, daha önce doğrudan doğruya bulunan Denklem(4)'ün aynısıdır. Polimerizasyon derecesinin ağırlık-ortalaması da benzer yolla elde edilir:

        ¥  
Pw = Σ x.wx = x2 p(x-1) (1-p)2                     (8)
        1

         1 + p
Pw = ¾¾¾                                                (9)
         1 – p

Pw / Pn = 1 + p                                          (10)

bağıntısı ile verilir .Bu bağıntı, Mw / Mn oranına eşit olup, polimerin molekül ağırlığı dağılımının yani genişliğinin (polidispersite) bir ölçüsüdür. Pw / Pn oranının değerleri, reaksiyonun ilerlemesi (p büyür) ile artar ve p® 1 için sınır değer olan 2'ye yaklaşır.


GERİ (poimer kimyası)