Hipertermi (hyperthermia)

Hipertermi, bir organizmanın veya bir kısmının fizyolojik normun üstünde ısınmasıdır.

İnsan vücudunun fizyolojik normu ~37 0C dolayındadır. Sıcakkanlı hayvanların daha yüksektir; örneğin, domuzların 39-40 0C, kuşların 40-43 0C’dir. Hipertermi, metabolik ısı üretimiyle organizmanın ısı giderme mekanizmaları arasındaki dengesizlik nedeniyle meydana gelir; örneğin, terlemek, hızlı nefes alma, cilt damarlarında yoğun kan sirkülasyonu gibi. Hipertemi, vücudun doğal bir koruyucu reaksiyonudur; örneğin enfeksiyonlara karşı.

Hipertermi yapay olarak yaratılabilir; bunun için ısı kaybı engellenerek dışarıdan verilen ısı artırılır.

Kontrollü lokal veya genel hipertermi kullanımı ile çeşitli hastalıkların tedavisi için çeşitli yöntemler önerilmiştir. İnsan vücudu 42 0C'nin üzerinde aşırı ısınırsa, bu durum yaşam destek sistemlerinde ciddi hasarlara yol açar ve sıcak çarpmasına neden olur. Sıcaklığın daha da artması, organizmanın proteinlerinin yapısı ve işlevleri ile yaşamla bağdaşmayan geri döndürülemez hasara neden olur.

Lokal hiperterminin en basit şekli, etkilenen bölgede bir metali ısıtma; başka bir seçenek ise etkilenen bölgede mikrodalga ışının odaklanmasıdır. Lokal magnetik hipertermi için çeşitli yöntemler aktif gelişme aşamasındadır; Bu yöntemlerde, etkilenen bölgeye giren magnetik malzeme, 100-800 kHz aralığında elektromagnetik radyasyon kullanılarak harici olarak ısıtılır, vücut dokuları tarafından hemen absorplanmaz, ancak ferro ve süper paramagnetiklerle güçlü bir şekilde etkileşime girer. Potansiyel olarak hücrelere nüfuz edebilen demir oksitlerin ve çeşitli alaşımların nanopartikülleri, veya hücreler arası boşlukta bulunan biyouyumlu ferromagnetik maddelerin daha büyük mikron altı partikülleri magnetik hipertermi için kullanılabilir. Bu partiküllerin sağlıklı ve hasarlı dokular arasında dağılımı üzerinde kontrolü zor olabilir, bu da sağlıklı dokuların aşırı ısınmasına neden olabilir. Bu problemi çözmek için, düşük sıcaklıkta Curie sıcaklığındaki magnetik partiküller önerilmiştir; bu durumda belirli bir sıcaklığa ulaştıklarında ısıtma otomatik olarak durur. Başka bir olasılık, etkilenen hücrelere hedeflenen iletimler için nanopartiküllerin (örneğin antikorlar vasıtasıyla) vektörize edilmesidir.

Lokal hiperterminin yöntemleri, yakın kızılötesi bölgede vücut dokularının şeffaflık penceresini kullanan fotodinamik terapi yöntemlerine yakındır ve etkilenen bölgede yerel mediatör olarak verilen altın nanopartiküller ve ftalosiyaninler ile kızıl ötesi radyasyonun emilimini arttırmaktadır ısıtma. Yoğun ultrasonun etkileri, ya etkilenen bölgede tanıtılan ya da içinde sentezlenmiş katı parçacıklar kullanılarak vücutta lokalize edilebilir.

Lokal hipertermi yöntemleri, yakın infrared bölgede vücut dokularının şeffaflık penceresini kullanan fotodinamik terapi yöntemlerine yakındır ve etkilenen bölgede lokal mediatör olarak verilen altın nanopartiküller ve ftalosiyaninler ile kızıl ötesi radyasyonun absorpsiyonunu arttırmaktadır. Yoğun ultrasonun etkileri, ya etkilenen bölgede tanıtılan ya da içinde sentezlenmiş katı partiküller kullanılarak vücutta lokalize edilebilir.

Termoablasyon (termokoagülasyon) terapi, etkilenmiş dokuların imha edilmesi için uygulanan lokal hipertermidir.



Dekstran ile kaplanmış ferromanyetik nanopartiküller; kanser hücrelerinde birikir, alternatif magnetik alanda ısıtılarak tümörü yok eder