Emülsiyon, sıvı dispersiyon ortamı ve sıvı (nadiren gaz)
dağılmış fazın ouşturduğu bir dağılma sistemidir.
Emülsiyonlar seyreltik (dispers fazın hacmi % 1'den azdır),
konsantre (dispers fazın hacmi % onlarca) ve yüksek konsantre (köpük,% 99'a
kadar, örneğin, birçok merhem, krem) olarak sınflandırılabilir. Konsantre emülsiyonlarda
ortalama damla büyüklüğü birkaç mikron ila onlarca mikron arasında, seyreltik
emülsiyonlarda onlar ve yüzlerce nanometre arasında değişir.
Emülsiyon prosesi (emülsifikasyon), kondensasyondan dolayı
dağılmış faz izole edildiğinde veya bir sıvı fazın bir diğerinde dağılması
durumunda gerçekleşir. Dispersiyon kendiliğinden veya mekanik bir eylem sonucu
olabilir. Mekanik emülsifikasyon, homojenleştiriciler ve dağıtıcı ajanlar
kullanılmasını gerektirir. Emülsiyon oluşturmak için kullanılan sıvıların
birbirinde homojen bir karışım yapamaz özellikte olması gerekir. Emülsiyonların
kararlılığı, özel maddeler (emülsiyon yapıcılar) eklendiğinde daha yüksektir. Suda-yağ emülsiyonundaki
damlalar, post-homojenizadyon tekniğiyle değiştirilebilir, farklılaştırılabilir
(Şekil-1).
Emülsiyonlar doğada çok yaygın olarak bulunur; süt (suda
proteinler, lipoproteinler ve fosfolipitler ile kararlı hale
getirilmiş-stabil-yağ damlacıkları), lateks, ham petrol emülsiyonu tipik
örneklerdir. Kan, emülsiyonlara yakındır, ayrıca lipozomlar ve
mikroorganizmalar içeren sistemler de emülsiyona benzer.
Suda-yağ emülsiyonlarının fizikokimyasal ve fonksiyonel
özellikleri, kontrollü damlatma agregasyon (yığma) metotlarıyla homojenizasyon işleminden
sonra değiştirilebilir (Şekil-2).
Şekil-1: Bir suda-yağ
emülsiyonunda bulunabilecek farklı damlalar
Şekil-2: Zıt yüklü damlaların elektrostatik çekimle agregatlaşması (EM:
elektron mikroskop görüntüsü)
