Elektrik çift tabaka (EDL; DL), mekansal olarak ayrılmış
karşıt elektrik yüklerinin ince yüzey tabakasıdır.
Bir elektrolit çözeltisinden iyonların adsorpsiyonu, yüzey
bileşiğinin ayrışması veya elektron yoğunluğunun yeniden dağıtılması yoluyla,
bir elektrot, hücre membranı veya nanopartiküllerin yüzeyinde bir EDL
oluşturulabilir. Ayrıca plazma ile çevrili cisimlerin yüzeyinde daima bir EDL
oluşur (iyonların ve elektronların plazmaya akışı ve plazmadan akışı
nedeniyle).
Katı bir cisim ile bir elektrolit arasındaki arayüzde, çoğu
zaman elektrik çift tabakalar gözlenir. Doğrudan yüzeye bağlanan ve yüzeyin
yükünü belirleyen bu tür iyonlar "potansiyel belirleyici iyonlar"
olarak adlandırılır. Elektrostatik çekim kuvvetleri nedeniyle adsorbe edilen
iyonlara yakın duran zıt işareti iyonlara "karşıtiyonlar" denir.
Çözelti tarafında, EDL, karşıtiyonların ısıl hareketi nedeniyle oluşan bir
diffüz tabaka ile sınırlanır (Şekil).
Yüklerin mekansal olarak ayrılması daima bir elektrik
potansiyel farkı oluştuğundan EDL, plakalar arasındaki mesafenin moleküler
boyutlarla belirlendiği bir tür mikro-kapasitör olarak düşünülebilir.
Elektrik çift tabaka, elektrolitlerde elektrot proseslerinin
hızı, yüzeylerin plazma işlemleri, sinir ve kas lifleri boyunca elektriksel
uyarıların yayılması ve dağılma sistemlerinin kararlılığı üzerine güçlü bir
etkiye sahiptir, çünkü partiküllerin yüzey yükleri koagüle olmalarını engeller.
Elektrik
çift tabakada iyonların dağılımı
