Düşük-Enerji Elektron Difraksiyon (low-energy electron diffraction)

Düşük-enerji elektron difraksiyon (LEED), katı cisimlerin yüzey yapısını incelemek için kullanılan bir metottur; yüzey tarafından elastik olarak saçılan düşük enerjili elektronların (30-200 eV enerjili) difraksiyon (kırınım) paternlerinin analizine dayanır.

Yüzey analizinde düşük-enerjili elektronların kullanımı iki temel nedene dayanır:

1. 30-200 eV enerjili, ~0.1-0.2 nm elektronların de Broglie dalga boyu*, atomik yapıların difaksiyon koşulunu sağlar; diğer bir deyişle dalga boyu atomlararası mesafelere eşit veya daha küçüktür. (*Elektronların dalga boyu de Broglie eşitliğiyle verilir; dalgaboyu, l = h/p, p: elektron momentumu)

2. Düşük enerjili elektronların ortalama yol uzunluğu birkaç atomik tabakaya eşittir. Sonuç olarak, elastik saçılmaların çoğu numunenin en üst katmanlarında ortaya çıkar; bu nedenle difraksiyon paterninde maksimum katkıda bulunurlar.

Şekilde, LEED paternlerinin doğrudan gözlendiği deney düzeneği gösterilmiştir. Bir elektron tabancasında, katottan emitlenen elektronlar (negatif bir potansiyel -V'de) bir EV değerinde enerjiye hızlandırılır ve sonra hareket eder ve alansız bölgedeki numune üzerinde saçılır (difraktometrenin ilk şebekesi-grid- ve numune topraklanmıştır). İkinci ve üçüncü gridler, katot potansiyelinden (V - ΔV) biraz daha düşük bir potansiyelde inelastik saçılmış elektronları kesmek için kullanılır. Dördüncü grid topraklanmıştır, diğer gridleri yaklaşık + 5 kV'luk bir potansiyel ile flüoresan ekranından ayırır. Böylece, elektronlar örnek yüzeyi üzerinde elastik olarak saçılır, geciktirici gridleri geçer ve daha sonra ekranın flüoresansına (difraksiyon paternini temsil eden) neden olmak için yüksek enerjilere ivme kazandırılırlar. Örnek olarak, Şekilde, atomik olarak temiz Si(111)7×7 LEED modeli gösterilmiştir.

LEED metodu çeşitli amaçları karşılar:

·         Yüzeyin yapısal kusursuzluğunun kalitatif değerlendirmesi (iyi düzenlenmiş bir yüzey net parlak yansımalar ve düşük arka planlı bir LEED paterni verir)
·         Difraksiyon patern geometrisinden yüzeyin karşıt kafesinin belirlenmesi
·         Difraksiyon refleksi profiline dayanan yüzey morfolojisinin değerlendirilmesi
·         Elektron enerjisi (I-V eğrileri) üzerinde difraksiyon refleksiyon şiddetinin bağımlılıklarını karşılaştırarak yüzeyin atomik yapısının belirlenmesi

LEED (düşük-enerji elektron difraksiyon) ve RHEED (refleksiyon yüksek-enerji elektron diffraksiyon) metotları, elektronların enerjisi ve buna uygun geometrilerin yönünden farklıdır; LEED'de elektron demeti yüzeye pratik olarak dikeyken, RHEED'de sıyırma açısında yaklaşık 1-5º kadar düşer. Her iki metot da yüzey yapısı hakkında benzer bilgiler sağlar. LEED'in avantajı, düzenlemesinin basitliği daha görsel olmaısı ve sonuçları daha kolay yorumlanabilmesidir. RHEED'in avantajı ise, numune yüzeyinde film büyütme prosesi sırasında araştırma yapabilme imkanıdır.



Standart dört-latis LEED cihazı ve flüoresan ekranda Si(111)7×7 yüzeyin LEED görüntüsü