Disintegrasyon (dispersiyon; dağılma), dispers
sistemlerinin oluşumuna yol açan katı
ya da sıvıların ince pulverizasyonudur; tozlar, süspansiyonlar, emülsiyonlar ve
aerosoller gibi.
Sıvıların gazlardaki dağılımı (dispersiyonu) genellikle püskürtme
(spreyleme) olarak adlandırılırken, bir sıvının başka bir sıvıda dispersiyonu
emülsifikasyon olarak tanımlanır. Dağılım için gereken spesifik iş, kohezif karakteristikler, puverize
maddenin yapısal özellikleri ve istenilen pulverizasyon derecesine, ve yüzey
(arayüzey) enerjisine bağlıdır. Yüzey-aktif malzemelerin, dispersanların ve
emülsifierlerin uyguluğu, dispersiyonda enerji harcanmasını azaltır,
pulverize fazın dağılım derecesini artırır ve dağılım sisteminin kararlılığını
yükseltir.
Yüksek mekanik yükler altındaki dispersiyona (özellikle katıların), dağıtılan
(dispers) katıların
kompozisyonu, yapısı ve özelliklerinde değişimlere neden olan fiziksel ve
kimyasal prosesler eşlik eder. Dağılmış faza, dispersiyon ortamının bileşimine
ve özelliklerine, ve dağılma metoduna bağlı olarak, pulverize edilen katının
partikül alt boyut sınırı, birkaç on mikrometreden, birkaç on nanometreye kadar
değişebilir.
