Delaminasyon veya, bölme,
geciktirme, kabarcıklanma (splitting, delayering, blistering): (1) dış yüklerin
etkisi altında tabakalar arasındaki sınırda kompozitlerde (katmanlı) çatlaklar
oluşması, (2) tek fazlı tabakalı malzemelerde bireysel tabakaların ayrılması.
Polimer matrisli çok
tabakalı kompozitler kırılgan aratabaka sınırları ile karakterize edilir;
eğilme kayma streslerı altında veya dış yüzeye darbe uygulandığında çöker. Özel
bir delaminasyon durumu, kenarda fiberlerin farklı oriyantasyonuyla tabakalar
arasındaki sınırların bozulmasıdır. Bu tür tahribatlar takviyeli plastiklerde
yapısal elementlerin sıkıştırılma kuvvetini önemli derecede düşürür. Bu nedenle
mühendislik takviyeli plastiklerde tabakalar arası sınır kuvvetinin artırılması
önemli bir konudur. Delaminasyonun önlenmesine yönelik önemli bir yöntem, ara
tabakaların karbon nanotüplerle takviye edilmesidir.
Tabakalı
bileşiklerin (örneğin, tabakalı çift hidroksitler) aratabaka galerilerindeki
çeşitli kimyasal substansların interkalasyonu, ardından interkalatın
genişlemesini ve tabakalı matrisin fragmanlarına ayrılmasını sağlayan kimyasal
veya termal işlemleme, tabakalı nanopartiküllerin sentezi için yaygın bir
yöntemdir (nanoflaklar, nanotabakalar).
Laminatlarda kırılma, laminat tamamen ayrılmadan bir yüzeyin
kırılması veya dış ve iç kuvvetler nedeniyle bir malzemenin parçalara ayrılmasıdır.
Üç farklı fracture modu bulunur; gerilme, düzlem içi (in-plane) shear ve düzlem
dışı shear.
Kırılma yayılmasının üç modu
