(Born ve
Oppenheimer, 1927)
Born-Oppenheimer
yaklaşımı (BO): Bir sistem içerisindeki elektronların oluşturduğu çoklu
parçacık sisteminin Schrödinger denklemini çözmek için çeşitli yaklaşımlara
ihtiyaç duyulur. Born-Oppenheimer yaklaşımı bir veya iki elektronlu sistemlerden daha karmaşık yapılara
sahip olan sistemlerin Schrödinger denklemini çözmeye çalışan yaklaşımlardan
biridir. Yaklaşım çekirdek ve elektron hareketlerini ayırır. Çekirdeğin
harekitini elektronun hareketine göre çok az olduğundan ihmal eder.
Kuantum kimyası ve
moleküler fizikte, Born-Oppenheimer (BO) yaklaşımı, bir molekül içindeki atom
çekirdekleri ve elektronların hareketinin ayrılabileceği varsayımını ifade
eder. Yaklaşım, Max Born ve J. Robert Oppenheimer'ın adını taşır. Matematiksel
olarak, bir molekülün dalga fonksiyonu elektronik ve nükleer (titreşimsel,
döner) bileşenlerine ayrılabilir.
Ytoplam = Yelektronik x Ynükleer
Ortalama-boyutlu bir molekülün dalga fonksiyonu ve enerjisinin
hesaplanması yaklaşıklaştırma ile basitleştirilir. Örneğin, benzen molekülü 12 çekirdek ve 42
elektrondan oluşur. Bu molekülün enerji ve dalga fonksiyonunu elde etmek için
çözülmesi gereken zaman bağımsız Schrödinger denklemi, 162 değişkenlikte bir
kısmi diferansiyel özdeğer denklemidir (partial differential eigenvalue equation)-‘elektronların ve çekirdeklerin’ mekansal
koordinatları. BO yaklaşımı, dalga fonksiyonunu iki daha az karmaşık ardışık
adımda hesaplamayı mümkün kılar. Bu yaklaşım, 1927'de, kuantum mekaniğinin
erken döneminde, Born ve Oppenheimer tarafından önerilmiştir ve kuantum
kimyasında hala vazgeçilmezdir.
Born
Oppenheimer potansiyel eğriler-elektron iyonizasyon
