Biyokompozitler (biocomposites)

Biyokompozitler, biyobozunabilir (biodegradable) polimerler (matris) ve biyobozunabilir takviye maddelerden oluşan malzemelerdir. Biyobozunabilir madde, canlı organizmalar tarafından bozunabilen maddelerdir. Biyokompozitlerde kullanılan dolgu maddeleri genellikle biyofiberlerdir (örneğin, lignoselüloz fiberler gibi).

Doğal biyofiberlerden yapılan biyokompozitler (BBC) yenilenebilirdir, hafiftir, enerjilidir, biyobozunabilir ve çevre dostudur. Günümüzde polimer bilimi ve teknolojisi yenilenebilir kaynaklardan yapılan kompozitlere odaklanmıştır denilebilir.

Yenilenebilir kaynaklardan üretilen biyokompozitler biyobozunabilir doğasından dolayı evrensel bir önem kazanmıştır; çevre dostu malzemeler olduğundan çeşitli alanlarda yararlanılmasına yönelik çok ve kapsamlı araştırmalara konu olmuştur.

BBC’ler biyomedikal, tarım, paketleme ve diğer ilişkili mühendislik alanlarında çok geniş uygulama alanlarına sahip kompozitlerdir. Doğal polimerler ve biyofiberler kullanımını sınırlayan faktörler arasında hidrofobik polimer matrisle uyumsuzluk veya yeteri kadar uyumlu olmama, termal hassasiyet ve alevlenme sayılabilir.

Biyokompozitlerin elde edilmesinde tamamen geri dönüşümlü kaynaklardan sağlanan matrislerin tercih edilmesine rağmen, biyokimyasal teknoloji sentetik termoplastik ve termoset malzemelerin de kullanılabilirliğini sağlayan çalışmalar içindedir; örneğin, polietilen ve polipropilen ticari biyokompozit üretiminde yararlanılan polimerlerdir. Biyokompozitlerin üretim teknikleri çoğunlukla plastikler veya kompozitlerin üretim proseslerine dayanır; örneğin, pres kalıplama, elle yığma (hand lay-up), filament sarma, pultruzyon, ekstruzyon, injeksiyon kalıplama, sıkıştırmayla kalıplama, reçine transfer kalıplama ve levha kalıplama gibi.

Biyobozunabilir kompozitlerin geliştirilmesinde önemli faktörler doğru lignoselülozik fiberler karışımının ve uygun biyopolimer matrisin seçilmesi, gerekli olduğunda uygun yüzey işlemlerinin saptanması, ucuz, fakat hızlı fabrikasyon tekniklerinin uygulanmasıdır.

Lignoselülozik fiberler içeren biyobozunabilir kompozitler dört grup altında toplanabilir: Biyobozunabilir nişasta bazlı kompozitler, biyobozunabilir PHA (polihidroksialkanoatlar) ve poliasit bazlı kompozitler, biyobozunabilir diğer doğal reçine (kauçuk dahil) bazlı kompozitler, biyobozunabilir nanokompozitler.

Bir biyopolimerin nanofibrous selülozla kuvvetlendirilmesiyle biyobozunabilir bir nanokompozit elde edilir. Plastikleştirici ortamda (deiyonize su + gliserin) takviye olarak %1-2 selüloz mikrofibriller ve matris olarak da buğday nişastasından hazırlanan nanokompozitler tipik bir örnektir. Diğer bir lignoselülozik nanokompozitler grubu nişastanın, %30 gliserin ve %16% odun hamuru (dolgu malzeme) ile karıştırılmasıyla hazırlanır; odun hamurunun malzemenin mekanik özelliklerini geliştirme gibi bir özelliği vardır.



Bazı biyokompozitlerin SEM görüntüleri