Absorpsiyon, fiziksel veya kimyasal bir olgudur; veya, atomlar,
moleküller, iyonların bazı bulk (gaz, sıvı veya katı malzemeler) fazlara
girmesi olarak tanımlanır. Absorpsiyon adsorpsiyondan farklı bir prosestir;
absorpsiyonda absorplanan moleküller bir hacim içindede tutulur, oysa
adsorpsiyonda bir yüzeyde yakalanırlar (Şekil-1).
Absorpsiyon fiziksel ve kimyasal absorpsiyon olarak iki grupta
toplanabilir.
Bir gazın veya bir gaz karışımının bir kısmının fiziksel absorpsiyonu,
gaz ile sıvı arasındaki arayüzde meydana gelen bir kütle transferi olayıdır;
gaz sıvı içine difüzlenir. Proseste önemli parametreler gazın çözünürlüğü,
basıncı ve sıcaklıktır.
Kimyasal absorpsiyonda (veya reaktif absorpsiyon), absorplanan substans
ile absorplayan ortam arasında bir kimyasal reaksiyon söz konusudur. Kimyasal
absorpsiyon prosesi raksiyonun stökiyometresine ve reaktantların konsantrasyonuna
dayanır.
Kimyasal ve fiziksel absorpsiyon proseslerine tipik bir örnek olarak karbon dioksit tutma prosesleri gösterilebilir. Düşük CO2 kısmi basınçlarında kimyasal solventlerin absorpsiyon kapasitesi daha yüksektir; ancak, belirli bir CO2 kısmi basıncının üstündeki değerlere çıkıldığında fiziksel çözeltilerin absorpsiyon özelliği daha üstün duruma geçer (Şekil-2).
Kimyasal ve fiziksel absorpsiyon proseslerine tipik bir örnek olarak karbon dioksit tutma prosesleri gösterilebilir. Düşük CO2 kısmi basınçlarında kimyasal solventlerin absorpsiyon kapasitesi daha yüksektir; ancak, belirli bir CO2 kısmi basıncının üstündeki değerlere çıkıldığında fiziksel çözeltilerin absorpsiyon özelliği daha üstün duruma geçer (Şekil-2).
Şekil-1: (a) Gaz-sıvı absorpsiyon, (b) sıvı-katı adsorpsiyon
Şekil-2: Kimyasal ve
fiziksel solventlerin CO2 absorpsiyon kapasitelerinin kıyaslanması
