Kopolimerizasyon Hızı; Olasılık Çarpımları Yöntemi (probability multiplication method)

Kopolimerizasyon kuramı Ham tarafından geliştirilen bir yöntemle önemli gelişmeler gösterdi. Terpolimer oluşmasında, monomerlerin zincirin bir parçasında belirli bir düzenle sıralanmaları olasılığının, bu sıralanmanın tam tersi olan bir düzende gerçekleşmesi olasılığına eşit olduğu varsayılırsa, olasılık çarpımları için,

P₁₂ P₂₃ P₃₁ = P₁₃ P₃₂ P₂₁                                (1)

bağıntısı yazılabilir. Bir başka deyişle, M₁ M₂ M₃ M₁ sıralanması ile, M₁ M₃ M₂ M₁ sıralanması aynı olasılıkla gerçekleşmektedir. Burada P terimleri, büyümekte olan bir zincirin monomerlerden herhangi birini katması olasılığını gösterir. Örneğin, büyümekte olan bir zincirin sonunda M₁ bulunsun, bu zincirin M₂ monomerini katma olasılığı, aşağıdaki bağıntı ile verilir.

                 R₁₂

P₁₂ = ¾¾¾¾¾¾¾                                        (2)

          R₁₁ + R₁₂ + R₁₃

Terpolimer bileşimi için, d [M₁] :d [M₂>] : d [M₃>] oranları, (1) ve (2) bağıntılarını kullanarak yazılırsa, (30) denkleminin eşdeğeri olan bir sonuca ulaşılır.

Çeşitli terpolimer sistemleri için Alfrey-Goldfinger tarafından verilen genel terpolimerizasyon bileşim denklemi ile, Valvassori-Sartoni ve ayrıca olasılık çarpımları yöntemi ile Ham tarafından verilen (30) denklemine göre yapılan bileşim hesapları, deneysel olarak bulunan sonuçlara uymaktadır. Stiren-metil metakrilat-akrilonitril, stiren-metil metakrilat-viniliden klorür monomerlerinden oluşan terpolimer sistemleri için, deneysel olarak bulunan ve hesaplanan sonuçlar ayrıntılı cetveller halinde verilmiştir.

GERİ (poimer kimyası)