Katyonik Polimerizasyon; n, π - Verici Monomerler (n, π-donor monomers)

Bu bileşikler ailesinde C = C doymamışlık, bir elektron-verici (yani n-verici) atomla birarada bulunur; n-verici p-sistemin bazlığını yükseltir. Bu etkileşim, genellikle katyonik polimerizasyon eğilimini artırır, fakat başlama kademesinde üretilen katyonun çoğalma için fazla kararlı olması durumunda istisnalarla karşılaşılır.

Vinil Eterler ve Sülfürler: Venil eterler sadece katyonik yöntemle polimerleşebilen çok reaktif monomerlerdir. CH₂ = CH - OR deki R, dallanmış veya doğrusal bir alkil veya aralkil grubudur veya halosülbstitüe olmuş bir gruptur. Bu guruptaki diğer bileşikler 1,2-dimetoksietilen, 2,3-dihidrofuran ve 2-metilentetarahidrofurandır. 1,2-Dimetoksietilen bu monomerler arasında en bazik olanıdır, fakat sterik engelleme nedeniyle yavaş polimerleşir. Vinil sülfürler, vinil eterler gibi davranırlar.

N-Vinilaminler: Genel formülleri CH₂ = CH – NR₂ 'dir (R = H veya alkil).  Katyonik başlatıcılarla kolay reaksiyon verirler, fakat oluşan katyonlar tembel zincir taşıyıcılardır.

E – CH₂ – C⁺H – NR₂ ¬® E – CH₂ – CH = N⁺R₂

            ¬® E – CH = CH – N⁺R₂H

N-Vinilkarbazol(1), N-vinilbenzopirrol(2), N-vinilpirrol(3)'de değişik durumlarla karşılaşılır; bunlardaki nitrojen atomu konjuge p-halka sistemine yardımcı olduğundan, karşıtı olan amonyum iyonuna kolaylıkla dönüşemez. Bu monomerler kuvvetli bir n,p-karakteristiği gösterirler. Bu özellik bunların katyonik polimerizasyon eğilimini çok artırır ve çok bazik vinil monomerleri arasında yer almalarını sağlar.

Relatif Bazlık (Nükleofillik): Vinil eterlerin kopolimerizasyon reaksiyonlarındaki aktifliği ile teorik bilgiler arasında iyi bir bağlantı bulunamamıştır. Bunun çoğalma kademesindeki geçiş hali için yanlış mod seçilmesinden ileri geldiği sanılmaktadır. Aşağıdaki kalitatif sıralama bazı çok bilinen n,p-verici monomerlerin reaktiviteleri hakkında bir fikir veir: N-vinilkarbazol > metil vinil ester > izobütil vinil eter > etil vinil eter > kloroetil vinil eter. Bu monomerlerin hepsi, en bazik p-verici monomerlerden daha baziktirler.

GERİ (poimer kimyası)