Anyonik Polimerizasyon; II. Grup Metal Başlatıcılar (group II metal initiators)

Magnezyum alkiller ve Grignard bileşikleriyle hidrokarbon çözeltilerinde başlatılan polimerizasyon mekanizması karmaşıktır ve tam olarak anlaşılamamıştır. Bu tip polimerizasyon sadece polar monomerlerle yapılabilir. Metil metakrilat monomerinde, lityum alkillerde gözlenen tipte yan reaksiyonlarla karşılaşılır. Molekül-ağırlığı dağılımı, sistemde monomerin katıldığı birden fazla tipte aktif merkez olduğunu gösterir. Akrilonitril monomerde de benzer sorunlar bulunur. Sadece 2-vinilpridin ile tipik canlı polimerler elde edilebilir; son polimerizasyon derecesi monomer/başlatıcı oranıyla verilir. Di-sek-bütil-magnezyum ve dibenzilmagnezyum gibi geleneksel başlatıcılarla bile, başlatıcının yavaş olması nedeniyle iyi sonuçlar alınmaz. Aşağıda formülü görülen benzilpikolilmagnezyum benzende basit davranışlar gösterir (g).
  

Pikolil grubu vinilpridin aktif merkezini yönlendirerek, magnezyum alkillerin (veya ariller) verdiği yan reaksiyonları engeller. Monomer katılması sadece pikolil-Mg bağında gerçekleşerek, Mg+CH2C6H5 karşı iyonları büyüyen zincirler üretir. Polimerizasyon hızları monomer ve magnezyumun konsantrasyonları ile orantılıdır. Magnezyum alkiller ve arillerin de tetrahidrofuranda yetersiz başlatıcılar olduğu bilinmektedir. Fakat monomer ve bir magnezyum filminden, oligomerik 2-vinilpridin kullanılarak canlı sistemler elde edilebilir; bunlar iki uçludur, doğrusal veya siklik agregatlar şeklinde birleşebilirler (h).

Bu olasılık polimerizasyon hızının magnezyum konsantrasyonuna bağımlılığını biraz karmaşık duruma sokar; bağımılığın, yaklaşık olarak magnezyum konsantrasyonunun kare kökü ile orantılı olduğu ileri sürülür. Yine de molekül ağırlıkları, monomer ve başlatıcı oranlarından hesaplandığı gibidir.

Diğer toprak alkali metallerinden baryumla yapılan polimerizasyonlar da dikkat çekicidir. Tetrahidrofuranda stiren polimerizasyonu özel bir davranış gösterir. Monomer ile bir baryum filminden elde edilen stiren oligomerleri ile yapılan ilk çalışmalarda, siklik veya doğrusal agregatlar nedeniyle karmaşık durumlar saptanmıştır. Birkaç birim -metilstiren ilave edilmiş dibenzilbaryumla daha basit sonuçlar alınmıştır; bu sistemde polimerizasyon hızı geniş bir konsantrasyon aralığında (2 x 10-5 – 8 x 10-4) baryum konsantrasyonundan bağımsızdır. Stronsyum bileşikleriyle de benzer sonuçlar elde edilmiştir.

Bu ilginç davranış kinetik ve kondüktümetrik incelemelerle açıklanabilir. İki değerlikli metal tuzları sadece bir kademede iyonlaşırlar:

Ba+2 (S-)2 ¬¾® Ba+2 S- + S-                           

Buradaki S- polimer anyonunu gösterir. Disossiyasyon derecesi çok düşüktür; THF'de 20 0C'de K1 = 4 x 10-10. Sadece bu reaksiyonun oluşması halinde, sistemin davranışı, alkali metallerle gözlendiği gibidir. Stiril anyonlarının çoğu, asıl taneciklerle birleşebilirler:

S- + Ba+2(S-)2 ¬¾® Ba+2 (S-)3                       

Ürün dört iyon içermesine rağmen, Ba+2 S- den dolayı, alkali metallerle oluşan iyonlara eşdeğerdir; çünkü, Ba+2 S- daha fazla iyonlaşamaz. THF'de K2 çok yüksektir (~ 6 x 104), bu nedenle çözeltide kalan serbest anyon çok azdır. Bu reaksiyon bir tampon sistem gibi davranarak, serbest stiril anyonları konsantrasyonunun baryuma karşı hemen hemen sabit kalmasını sağlar. Baryum tetrafenilborid ilavesiyle polimerizasyon durdurulduğundan, ortamdaki yegane aktif tanecik serbest anyondur ve polimerizasyon hızı baryum konsantrasyonuna bağlı olmaz. Sr bazlı başlatıcılarla da benzer sonuçlar alınır. Bu durumda hızlar, serbest anyonların disosiyasyonunun fazla olması nedeniyle biraz daha yüksektir.

İncelenen monomerlerin hepsi bu davranışa uymaz. Bütadien ve izopren için, THF'de Ba ile başlatılan sistemlerde hem serbest iyonlar ve hem de iyon çiftleri polimerizasyona yardımcı olurlar. Bu monomerlerden elde edilen polimerlerin iyonik disosiyasyon sabitleri (K1), stirenden olandan çok daha düşüktür. K2 ise biraz yüksektir; böylece serbest anyonların konsantrasyonu daha düşük olur ve iyon çiftinin polimerizasyona katkısı engellenmez. Bu katkı önemlidir; çünkü elde edilen polimerin mikroyapısı sadece bu koşullarda, bir serbest anyon etkisiyle polimerizasyon ürününe yaklaşır. Yine de bu monomerlerle bu konsantrasyonlara nadiren ulaşılabilir, çünkü polimerizasyon hızları, stireninkinden birkaç kat daha düşüktür.


GERİ (poimer kimyası)