Triboloji, yüzey sürtünme mekanizmalarının, yüzey
tahribatının ve yüzey tabakaların özelliklerini değiştirme ve ısı oluşumu gibi
diğer eşlik eden işlemleri ayrıntılı bir şekilde inceleyerek, sürtünme kuvveti,
dayanıklılık ve yıpranmayı hesaplayabilir, yüzey etkileşimi modelleri
oluşturabilir; site yapım ilkelerini geliştirebilir, sınır hidrodinamiği ve yüzey
yağlanması problemlerini çözebilir.
Tribolojinin kurucuları, iki temel sürtünme kanununu ilk
formüle eden Leonardo da Vinci (1452-1519), sürtünme kuvvetinin nominal temas
alanı üzerindeki bağımsızlığını açıklayan Guillaume Amontons (1663-1705) ve haddeleme,
kayma ve döndürme yüzey yapışması çalışan Charles August Coulomb
(1736-1806)’dur.
Triboloji, göreli bir hareketle etkileşime giren yüzeylerin
bilim ve teknolojisidir. Yağlama dahil olmak üzere sürtünme ve aşınmanın tüm
alanını kapsar; katılar arasındaki yüzeyarası etkileşimleri, katılar ile
sıvılar, tutarlı malzemeler veya gazlar arasında karşılık gelen etkileşimleri
içerir.
Nanotriboloji, yüzeylerin
etkileşiminin atomik ve moleküler skalada, yapışma, sürtünme, yağlama, aşınma
ve tahribatın, teorik ve deneysel çalışmasına odaklanan bir triboloji dalıdır.
Nanotriboloji, temastaki yüzeylerin
kohezyonu ve kayması, birkaç nanometre kalınlıkta bir yağlama filminin etkisi,
atomik ve moleküler seviyedeki temasların elektriksel ve mekanik özellikleri,
v.s. gibi işlemler üzerinde çalışır. Bu işlemler, çok küçük bir temas basıncı
ile karakterize edilir ve bunların incelenmesiyle, deneysel teknikler ve teorik
modellerde son zamanlardaki önemli gelişmelere bağlı olarak nano ve mikromekanik
sistemleri tasarlamak mümkün olmuştur.
