Hidrojen Etkileşimi (hydrogen interaction)

Bu, özellikle bir oksijen, azot veya flor atomuna bağlı bir hidrojen atomu arasında oluşan özel bir dipol-dipol etkileşimidir. Hidrojenin kısmen pozitif ucu, başka bir molekülün oksijen, azot veya florürün kısmen negatif ucuna çekilir. Hidrojen bağlama, moleküller arasında nispeten güçlü bir çekim kuvvetidir ve hidrojen bağlarını kırmak için önemli enerji gerekir.

H₂O molekülleri içinde moleküliçi polar kovalent bağlanma ve O ve H atomları arasındaki hidrojen bağı,

Hidrojen bağı, kovalent bağlı elektronegatif atoma (O, N, F, Cl) kovalent bağlı bir hidrojen atomu arasndaki etkileşimdir.

Bir hidrojen bağı iki polar kovalent bağ ister; bunlardan biri etkin pozitif yük taşıyan bir hidrojen atomu, diğeri etkin negatif yüklü bir elektronegatif atomdur (oksijen, nitrojen, halojen). Sayısız molekül-içi (intramoleküler) hidrojen bağı örnekleri olmasına rağmen (ör. proteinlerde), normal olarak hidrojen bağları moleküller-arası (intermoleküler) etkileşimde çok önemli bir rol oynar. 

Hidrojen bağı supramoleküler kimyada anahtar bir etkileşimdir; proteinlerin yapısı, DNA çift heliks (Şekil-1), su ve buz, supramoleküler montajlar ve polimerler, ve çözeltilerin özelliklerinde hidrojen bağları fevkalade etkindir.

Hidrojen bağların enerjisi kovalent bağlardan çok zayıftır; 5-100 kJ/mol arasında değişir (Şekil-2). Enerjisine bağlı olarak hidrojen bağının karakteri, saf elektrostatik bağdan (zayıf bağ), ağırlıklı olarak kovalent bağa (kuvvetli bağ) kadar değişir.

Şekil-1: DNA yapısını tanımlayan nitrojen bazlar
arasında hidrojen bağları

Şekil-2: Hidrojen bağı ve kovalent bağ enerjilerin (kJ/mol)
kıyaslaması

GERİ