Nanomalzeme Nedir?

Doğal malzemeler nanobilimi anlamanın en basit yoludur. Örneğin, mikroskop görüntüleri, makro objelerden başlayarak (bir bitki yaprağı gibi), büyütülen görüntülerde daha ince ve daha da ince dokulara kadar inildiğinde çok farklılaşır.

Her malzeme, prensipte nanosakalada tanımlanabilir. “Doğal nanomalzemeler” doğal dünyanın (hayvanlar ve mineraller) malzemeleridir; el yapımı değildir ve nanoyapı özünde olduğundan dikkat çekici özelliklere sahiptir.

Bir substansın özellikleri ve kimliği molekül yapısına bağlıdır. Biyolojik bir malzemenin nanoyapısı, onun supramoleküler orgaizasyonundan kaynaklanır; böyle bir organizasyonda onlarca-yüzlerce molekül şekil ve form olarak nanoskala seviyededir. Bu nanoyapılarla ışık, su ve diğer malzemelerin etkileşimiyle makrosaklada etkileyici özelliklere sahip doğal malzemeler elde edilebilir.

Günlük yaşamda, yer çekimine karşın tavanda yürüyebilen kertenkeleden yanardöner renklerde kelebeklere, geceleri parlayan ateşböcelerine kadar yüzlerce nanobilim örneğiyle karşılaşırız.

Bazı doğal nanomalzemeler aşağıda kısaca özetlenmiştir.

·         Doğal erozyon ve volkanik olaylardan oluşan nanopartiküller.
·         Nanoyapılı killer gibi mineraller: Killer, ince bir 2D kristal yapı olarak tanımlanan tabakalı bir silikat tipidir.
·         Süt ve kan (sıvı kollidler), sis (aerosol tip), jelatin gibi doğal kolloidler: Bu malzemelerde nanopartiküller bulundukları ortamda (sıvı veya gaz) dispers haldedir, çözelti şeklinde değildir. Doğal kolloidlerde ışık saçılması olayı gözlenir ve renkleri (kan ve sütte olduğu gibi) çoğu zaman içerdiği nanopartiküller tarafından ışığın saçılmasından ileri gelir.
·         Kabuk (shell), mercan ve kemik gibi mineralleşmiş doğal malzemeler: Kendiliğinden, diğer doğal malzemelerle (olimerler gibi) kalsyum karbonat kristallerden oluşmuş üç boyutlu yapılardır.
·         Deri, pençe, gaga, tüy, bounuz, saç gibi malzemeler: Bu malzemeler keratin, elestin ve kollajen gibi çok esnek proteinlerden oluşur.
·         Kağıt ve pamuk, çoğunlukla selülozdur. Pamuğun yüksek kuvvetti, dayanıklılığı ve absorbans özelliği fiberlerin nanoskalar düzeninden ileri gelir.
·         Böcek kanatları ve opaller: Opallerde ve kelebeklerde görülen renkler doğrudan oların ince yapılarıyla ilişkilidir.
·         Örümcek ipeği: İpek, bilinen en kuvvetli malzemedir; aynı ağırlıtaki çeliken beş kat daha kuvvetlidir. Örümcek ipeğinin fevkalade özelliği proteinlerin nanoskala seviyede organizasyonundan dolayıdır.
·         Lotus yaprağı ve latin çiçeği: Bu bitkilerin yapraklarının nanoyapısı onlara olağanüstü yüzey özellikleri ve “kendini-temizleme” yeteneği kazandırır.
·         Kertenkele ayağı, fonksiyon ve nanoyapı arasındaki ilişkinin şaşırtıcı ve hayret verici bir örneğidir.

Doğal malzemeler, sadece biyolojik malzemelerin hayret verici özelliklerini anlamada değil, gelişmiş özellikler içeren yeni malzemelerin dizaynı ve mühendisliği konularında da ilham vericidir. Pek çok biyolojik malzemenin dikkat çekici özellikleri, kompleks ve genellikle de hiyerarşik yapılarından kaynaklanır; son derece uyumlu ve çok fonksiyonludurlar. Bunlar, gelişmiş yapay pek çok malzemenin (güneş piller, yakıt pilleri, tekstil, ilaç taşıyıcı sistemler, v.s.) dizaynında köklü birer model oluştururlar.

Doğadadaki ilham kaynağı bazı basit yasalara dayanır: Doğa güneş ışığyla vardır; sadece ihtiyacı olduğu kadar enerji kullanır; doğal nanomalzemeler yüksek seviyede enerji verimlidir. Doğada herşey ‘geri-dönüşümlü’dür, atık ürünler minimumdur. Doğa, çeşitliliği ve lokal uzmanlığı korumasına rağmen işbirliğine yatkındır.