Katılar akkor hale kadar ısıtıldıklarında sürekli bir ışın
çıkışı olur. Çıkan ışın, çıkışına neden olan madde yüzeyinin bileşiminden çok
sıcaklığına göre karakteristik bir durum gösterir. Bu tip ışına
"siyah-cisim ışını" denir ve ısıl enerji ile katı içinde sayısız atomik
ve moleküler salınımlar oluşturularak elde edilir. Siyah-cisim ışının teorik
incelemesi aşağıdaki sonuçları verir:
·
Işındaki dalga boylarından mutlak sıcaklığın
tersi ile orantılı olan dalga boyu, maksimum değere sahiptir (lmaks. µ1/T);
·
Bir siyah-cisimden çıkan toplam enerji (birim
zaman ve alan için), sıcaklığın dördüncü kuvvetiyle değişir (Etoplam
µ
T4);
·
Belirli bir sıcaklıktaki ışının çıkış gücü dalga
boyunun beşinci kuvvetinin tersi ile değişir (P µ 1/l5).
Belirli bir frekans aralığında yayılan ışın miktarı, o
aralıktaki modların sayısına orantılı olmalıdır. Klasik fizik tüm modların
üretilme şansının eşit olduğunu ve modların sayısının frekansın karesiyle
orantılı olarak arttığını ileri sürer. Ancak, yayılan enerjinin frekansla
("ultraviyole felaketi" olarak adlandırılan) sürekli olarak beklenen
artışı gerçekleşmez.
Şekil-3: Frekans eğrisi ve dalga boyu eğrisi