Olefinler Grubu (olefins group)

Olefinler iki önemli kaynaktan elde edilir; hampetrol ve doğal gaz; en büyük hammadde kaynağı ise petrol rafineri endüstrisidir. Bu nedenle büyük kapasiteli olefin fabrikaları rafinerilerin içinde veya çok yakınlarına kurulur.

Olefinler fabrikası hammaddeleri çeşitlidir; uygulanan teknolojiye göre nafta, etan, propan, bütan, gaz oil gibi hammaddeler kullanılmaktadır: Halen dünyada üretilmekte olan etilenin %20 kadarı hafif naftadan, %10 kadarı da rafineri proses ünitelerinden çıkan gaz oilden elde edilmektedir. Bölgesel olarak düşünüldüğünde, Batı Avrupa ve bazı Asya Ülkelerinde (K. Kore, Tayvan ve Japonya gibi) etilenin %80-100’ü nafta ve gaz oilün parçalanmasıyla üretilmektedir. Diğer etilen hammaddeleri etan ve doğal gaz sıvılarıdır.

Olefinler fabrikası, genellikle üretilen etilen kapasiteleriyle tanımlanır; üretilen temel ürünler etilen ve propilendir; bunlarla beraber yan ürünler olan C4’ler karışımı ve piroliz benzin ile kullanılan teknolojilere bağlı olarak hidrojen, metan ve asetilen de elde edilmektedir. Ürünlerin dağılımı kullanılan teknolojiye ve hammaddeye bağlı olarak değişir.

Örneğin, Tablo-1’de görüldüğü gibi aynı nafta hammaddeyle, fakat farklı teknolojilerle propilen verimi %1.7 veya %16 gibi çok farklı olabilir; veya etan hammadde ile çalışıldığında etilen verimi, nafta hammaddeye kıyasla iki katından daha fazla olur.


Tablo-1: Farklı Teknolojilere ve Değişik Hammaddelere
Göre Tipik Piroliz Ürünleri Dağılımları

Hammadde
Piroliz ürünleri
Nafta
Nafta
Etan
Etilen, % ağ.
30.8
31
76
Propilen, % ağ.
1.7
16
3
C4'ler, % ağ.
9.6
9
2
Metan, % ağ.
14.2
17
6
H2, % ağ.
1.8
2
9
Diğer, % ağ.
41
25
4


Tablo-2: Tipik Bir Olefinler Ürün Zinciri


Etilenin üretimi ve pazardaki performansı sadece petrokimyasal maddeleri ve tüketici pazarını değil, aynı zamanda petrol rafineri endüstrisini de etkiler. Hammaddeler, petrokimyasallar ve bunlardan üretilen tüketim malzemeleri arasındaki bağımlılık, kimya endüstrisinde etilen zincirini en üst sıraya taşır. Tablo-2‘de tipik bir olefinler zinciri verilmiştir.

Hidrokarbon hammaddelerin pirolizi tüm dünyada kullanılan olefinler üretim prosesidir. Hidrokarbon hammadde çoğunlukla etan, nafta ve gaz oildür; ayrıca propan ve diğer hidrokarbonların da kullanıldığı piroliz prosesleri vardır. Aynı proses uygulanabilir, ancak hammadde ve elde edilen ürünlere bağlı olarak maliyet ve enerji gereksinimi farklı olur.

Pek çok plastiğin ve önemli çok sayıda kimyasal maddenin yapı taşı olan etilene olan talep son on beş yıl içinde iki katına çıkmıştır. Bunun önemli bir nedeni bu yıllar içinde Asya-Pasifik bölgesinde petrokimyasal maddelere olan talebin hızla artmasıdır; 2005 yılı itibariyle etilen pazar talebinin %31’i Asya ülkelerinden gelmektedir. 1995 Yılından buyana artırılan kapasiteler artan talebi karşılamaktadır. Dünya etilen talebi 1998’de 180 milyar pound dolayındayken bu miktar 2005 yılında 250 milyar pounda çıkmıştır. Dünyadaki en büyük etilen üreticisi ABD’dir; bunu ikinci sırada Batı Avrupa ülkeleri izler.

Etilen talebi, etilenden üretilen ürünlere olan talebe bağlıdır; bunlar arasında özellikle polietilen ve polivinil klorür başlıca ürünlerdir. Dünya polietilen endüstrisi, 150’den fazla üreticisiyle büyük bir pazara sahiptir. Asya ve Doğu Avrupa Pazar talebinin artmasıyla son 10 yıl içinde polietilen talebi iki misline çıkmıştır; üretimde USA, Batı Avrupa ve Asya-Pasifik bölgesi ilk üç sırayı alır.

Polivinil klorür pazarı da çok büyüktür; Asya-Pasifik bölgesi ihtiyacı polietilende olduğu gibi sürekli olarak artmaktadır.

Dünyadaki propilen talebi son yirmi yılda sürekli olarak artarak üretim kapasitesinin üstüne çıkmıştır. Bu durum özellikle Güney Asya, Orta Doğu, Afrika ve Latin Amerika devletlerinin talep artışından kaynaklanmaktadır.

Global propilen talebi 1980’deki 16.4 milyon tondan 1990’da 30 milyon tona yükselmiştir; yıllık talep artışı yaklaşık %6.2 dolayındadır. 2000 yılında %5.7 (yıllık) artışla talep miktarı 52 milyon tona yükselmiştir.

Bugünkü propilen üretim kaynakları(çoğunluğu buhar kraking) talepteki bu artışı karşılayamamaktadır. İlave üretimler yapılmaması veya mevcut üretimlerde yeni teknolojilerle propilen artırılmasına yönelinmemesi halinde fiyatların sürekli olarak yükselmesi kaçınılmazdır.

Bazı Asya Devletleri (Çin, Tayland) ‘derin katalitik kraking’ gibi özel proseslerle propilen üretimini artırma çalışmaları yapmaktadırlar. Amerika ve Almanya’da bazı firmalar ‘metatesis reaktörler’ imalatına başlamışlardır; (Metatesis prosesinde n- bütenlerden, etilenin de bulunduğu bir ortamda propilen elde edilir). . Avrupa, Asya ve Meksika’da daha fazla propan üretimi için propan dehidrojenasyon fabrikaları kurulmuştur.

Polipropilene olan global talep de çok fazladır; ancak Asya, Orta Doğu ve Batı Avrupa Devletlerinin pazara fazla mal sürmeleriyle talebin büyük bir kısmı karşılanmaktadır. Propilen oksit, (dolayısıyla propilen glikol, üretan polieter poliyoller, üretan köpükler) de önemli propilen ürünleridir ve özellikle Asya devletlerinin taleplerinde artış vardır.


Tablo-3: Dünya Etilen ve Propilen
Talep Projeksiyonu, Mt (Milyon Ton)

Yıl
Etilen
Propilen
2000
90
52
2005
120
67.5
2010
145
84
2015
183
96.5
2020
215
125


ÖZELLİKLERİ

Olefinik bileşikler hampetrolde yok denecek kadar azdır, termal veya katalitik kraking gibi proseslerle üretilir. Moleküllerinde bulunan çift bağ nedeniyle bu gurup bileşikler önemli petrokimyasal ara maddeler ve monomerlerdir.

Etilen (veya eten) en basit alken hidrokarbondur, çift bağla bağlı iki karbon atomuyla herbir karbona bağlı ikişer hidrojen atomu içerir; C2H4. Molekül çift bağın etrafında dönemez, bu nedenle altı atom da aynı düzlemde bulunur.

Propilen (veya propen) etilenden sonraki en basit alken molekülüdür; C3H6 Oda sıcaklığı ve basıncında gaz halindedir, renksizdir ve özel bir kokusu vardır. Kömür gazında bulunur ve doğal gaz veya petrolün parçalanmasıyla elde edilir.

C4 alkenlerin tümü normal şartlar altında gaz halindedir, sıcaklığın düşürülmesi ve/veya basıncın artırılmasıyla sıvı hale geçerler. C4= ler renksizdir, özel kokuları yoktur ve çok kolay alevlenirler. Kararlı bileşikler olmalarına karşın, moleküllerindeki çift bağlar nedeniyle C4 alkanlara kıyasla daha reaktiflerdir. C4’ler karışımı bütadien, bütenler ve bütanlardan oluşan bir üründür; bileşenlerin miktarları, C4’lerin elde edildiği kaynaklara (buhar kraker üniteleri, FCC üniteleri) ve bu kaynaklarda kullanılan hammaddelere göre kısmen farklılıklar gösterir.

Örneğin, nafta buhar kraking ünitesinden çıkan tipik bir karışık C4 akımı ağırlıkça %40-50 bütadienler (1,3- ve 1,2- bütadien), % 40-50 bütenler (büten-1, büten-2, izobüten), az miktarda bütan (ağ. ~%5) ve çok az asetilen (ağ. %1 kadar) içerir. FCC ünitesinden elde edilen C4 akımında bütenler %50’nin üstündedir; kalan kısım ise bütanlardır, bütadien yok gibidir.

Bütadien, renksiz ve hafif aromatik kokulu bir gazdır; çok reaktiftir, kolaylıkla polimerleşir.1,3- ve 1,2-bütadien olarak iki izomerik şekli vardır; 1,3-bütadien basit bir konjuge diendir, 1,2-bütadien ise kümülatif bir diendir ve endüstriyel uygulamalarda önemli bir bileşik değildir; esas olarak sentetik elastomerlerin üretiminde kullanılır. Endüstride bütadien denilince de 1,3-bütadien anlaşılır.

Etilen kraking fırınlarından çıkan piroliz benzin esas olarak C5 ve daha ağır (C5+) hidrokarbonlardan oluşur. Elde edildiği kaynağa göre piroliz benzin akımında C4’ler (~%3 kadar) ve daha hafif hidrokarbonlar da bulunabilir. Detaylı analizler, piroliz benzinde çoğu doymamış hidrokarbonlar ve aromatik bileşikler olan 60 kadar değişik hidrokarbon bulunduğunu göstermiştir.


Tablo-4: Olefinlerin (Etilen, Propilen, C4’ler) Tipik Özellikleri


Etilen, C2H4
Propilen, C3H6
Büten-1, C4H8
cis-2-Büten, C4H8
trans 2-Büten, C4H8
İzobüten, C4H8
1,3-Bütadien, C4H6
 Görünüş
renksiz, gaz
renksiz, gaz
renksiz, gaz
renksiz, gaz
renksiz, gaz
renksiz, gaz
renksiz, gaz
 M.ağ., g/mol.
28.05
42.08
56.11
56.11
56.11
56.11
54.09
 Yoğ., g/cm3
0.577
0.610
0.630
0.627
0.6
0.590
0.650
 Akma nok., 0C
-136


-73
-70.5
-76.1
-85
 Erime nok., 0C
−169.1
-185.2
-185.4
-139
-105
-104
-108.9
 Kaynama, 0C
−103.7
-47.6
-6.3
4
1
-7
-4.4

Hidrokarbonların miktarları etilen fabrikasında kullanılan hammaddeye, kraking prosesi koşullarına üretim prosesine göre değişir; örneğin benzen %15-62 gibi çok geniş bir aralıkta değişebilirse de tipik bir değer olarak %40 gibi bir değer verilebilir.


Olefinlerin Tipik Reaksiyonları

Olefinler çift bağ içeren bileşiklerdir; çift bağ elektron yoğunluğu kısmen yüksek bir bölge olduğundan reaksiyonları genellikle bu çift bağlar üzerinden yürür. Ayrıca gerekli koşulların sağlanması durumunda reaksiyonlar yan guruplar üzerinden de gerçekleşebilir. Örneğin, brom, klor ve diğer halojenlerle halojenli hidrokarbonlar elde edilir; fosforik veya sülfürik asit gibi bir katalizörler varlığında suyla reaksiyonda alkoller, yüksek basınç altında ve metal katalizörlerle (pt, Rh, Ni gibi) doymuş hidrokarbonlar meydana gelir. Aşağıda, Olefinlerin genel bazı reaksiyonları verilmiştir.

Elektrofilik katılma (Halojenler, halojen asitleri ve H2 katılması)


Serbest radikal katılması (Halojenler, halojen asitleri ve H2 katılması):



Serbest radikal sübstitüsyon: Gaz gazında, yüksek sıcaklık ve ultraviole ışık altında serbest radikal mekanizması baskındır.



Hidrojen katılması:


Su katılması:

Yanma reaksiyonu:


KULLANIM ALANLARI

Etilen

Etilen, diğer kimyasal maddelerin, özellikle de plastiklerin üretiminde kullanılan bir ara maddedir. Etilen doğrudan polimerleştirilerek dünyada en çok kullanılan plastik hammaddesi polietilen elde edilir. Etilen klorlandırılarak polivinil klorürün başlangıç maddesi olan 1,2-dikloroetan, veya benzenle reaksiyona sokularak polistiren üretiminde kullanılan vinil klorür monomer elde edilir. Etilenden etilen oksit, etanol ve polivinil asetat gibi çeşitli kimyasal maddeler elde edilir.

Etilen bir bitki hormonudur; tarımda bazı meyvelerin toplandıktan sonra olgunlaşmalarını sağlar, çiçeklerin açmasını hızlandırır.

Etilen, kaynama noktası çok düşük olduğundan endüstride düşük sıcaklık sistemlerinde soğutucu olarak da kullanılmaktadır.

Propilen

Propilen, polipropilen plastikler ve akrilonitril, izopropil alkol, propilen oksit, gibi çeşitli kimyasal bileşiklerin başlangıç maddesidir; aynı zamanda benzin üretiminde kullanılan değerli bir petrokimyasaldır ve yaşamımızda yeralan çeşitli malzemelerin (örneğin, otomotiv konstrüksiyon malzemeleri, paketleme ve elektronik malzemeleri) üretiminde kullanılan çok önemli bir polimerdir. Propilenin diğer kullanım alanları arasında yağlama yağlarında katkı maddesi olarak kullanılan düşük molekül ağırlıklı homopolimerler ve hidrokinon üretimleri sayılabilir.

C4’ler Karışımı

Karışık C4’lerin en yaygın kullanım alanı bütadien üretimidir; Dünyada üretilen bütadienin büyük bir kısmı sentetik kauçuk (polibütadien) üretiminde kullanılır.

Polibütadien çok yumuşak bir polimerdir, dolayısıyla kullanım alanı hemen hemen yok gibidir. Oysa bütadienin stirenle veya stiren ve akrilonitrille karıştırılmasıyla üretilen polimerler sıkı dayanıklı ve elastiktir; bunlar, sırasıyla, stiren-bütadien (SBR) ve akrilonitril-stiren-bütadien (ABS) kauçuklarıdır.
Bütadien ağırlıklı C4 akımından genellikle bütadien ayrıldıktan sonra kalan rafinat, n-bütanlar ve bütenler) LPG harmanlamada kullanılabilir.

Piroliz Benzin

Piroliz benzin temelde benzen üretimi için kullanılan bir hammaddedir; istenildiğinde benzen, toluen ve ksilenler de elde edilebilir.


ÜRETİM

Olefinlerin üretiminde uygulanan genel prosesler,
·         Buhar Kraking
·         Metanol-olefinler prosesi (UOP)
·         Katalitik kraking

Olefin dönüştürme prosesidir.


Buhar Kaking

Hammaddeyi buharla parçalama (veya piroliz) yöntemleri çeşitlidir; ancak hepsi hidrokarbon hammadde ve buharın bir tüplü piroliz fırınına verilmesiyle başlar. Hidrokarbon hammaddenin türüne bağlı olarak karışım fırında 760-870 0C aralığında ısıtılarak parçalanır. Aşağıdaki tabloda değişik hammaddelerle çalışıldığında prosesten çıkan temel ürünlerin dağılımı görülmektedir. Hammadde etan ise piroliz sıcaklığı ağır hidrokarbonlara kıyasla daha yüksektir. Düşük molekül ağırlıklı hammaddelerin etilen verimi, nafta gibi daha yüksek molekül ağırlıklı fraksiyonlarla çalışıldığında propilen verimi daha yüksek olur.



HAMMADDE
ÜRÜNLER, %ağ.
Etan
Propan
Nafta
Gaz oil
Etilen
76
42
31
23
Propilen
3
16
16
14
C4 ler
2
5
9
9
Hidrojen
9
2
2
1
Metan
6
28
17
11


Piroliz Mekanizması

Piroliz sırasında çeşitli reaksiyonlar meydana gelir; dehidrojenasyon ve demetilasyon reaksiyonları da temel piroliz reaksiyonları arasındadır. Nafta ve gaz oil gibi sıvı hammaddeler durumunda reaksiyon mekanizmasını aydınlatmak zordur; örneğin bir nafta akımının içerdiği hidrokarbonların tür ve miktarları az da olsa bir diğer nafta akımından farklıdır ve piroliz sırasında reaksiyonlarda olan değişik ilerleyiş ürün profilini de değiştirir.

Kimyasal reaksiyonların karmaşıklığını canlandırmak için etanın etilene parçalanması aşağıda detaylarıyla verilmiştir. Etanın parçalanma reaksiyonu:

(1)   C2H6 ® C2H4 + H2 

Piroliz fırınındaki tek parçalanma reaksiyonu (1) eşitliğindeki gibi olsaydı %100 dönüşümde sadece etilen ve hidrojen, daha düşük verimlerde ise bir miktar da etan elde edilirdi. Gerçekte ise parçalanmış akımda bunların dışında metan, asetilen, propilen, propan, bütanlar, benzen, toluen ve ağır bileşikler vardır. Yani etanın parçalanma reaksiyonu sadece (1) denklemiyle gösterilemez.

Serbest radikal reaksiyonlarıyla, etan gibi basit bir molekül için bile elde edilen ürün dağılımını tümüyle doğru olarak tanımlamak olanaksızdır. Ancak etan parçalanma reaksiyonları en basit serbest radikal mekanizması uygulamasıdır.

Zincir başlama reaksiyonu kademesinde etan molekülü iki metil radikaline parçalanır (2). Metil radikali bir etan molekülüyle reaksiyona girerek etil radikalini oluşturur (3); bu radikal de parçalanarak etilen ve hidrojen atomu verir (4). Hidrojen atomunun diğer bir etan molekülüyle etkileşmesiyle hidrojen molekülü ve yeni bir etil radikali meydana gelir (5).

Başlama:

(2)   CH3 – CH3 ® H3C· + H3C· 

Çoğalma:

(3)   CH3· + CH3 – CH3 ® CH4 + CH3 – CH2·   
(4)   CH3 – CH2· ® H2C = CH2 + H·  
(5)   H· + CH3 – CH3 ® H2 + CH3. –CH2· 

Bir etil radikali veya bir hidrojen atomu diğer bir radikal veya atomla reaksiyona girerse (3) ve (4) reaksiyonları aşağıdaki reaksiyonlarla sonlanır.

Sonlanma:

(6)   H· + H· ®  H2 
(7)   H3C· + H ® CH4 
(8)   H· + C2H5·® C2H6 
(9)   C2H5· + C H3·® C3H8
(10) C2H5· + C2H5·® C4H10 

Sonlanma reaksiyonları ilerlerken yeni bir aktif zincirin meydana gelebilmesi için yeni metil ve etil radikalleri ile hidrojen atomu da oluşmalıdır (2-4). Böylece her yeni bir zincirin başlamasıyla bir metan molekülü (3) ve bir etilen molekülü meydana gelir (4).

Diğer normal ve dallanmış alkanlar da benzer şekilde parçalanırlar, fakat reaksiyonlar çok karmaşıktır. Zincirlerin uzunluğu arttıkça olası serbest radikallerin ve reaksiyonların sayıları da hızla artar. Reaksiyonların, genellikle piroliz verimleri düşük olduğunda, serbest radikal mekanizması üzerinden yürüdüğü kabul edilir. Verim veya dönüşüm arttıkça olefinler ve diğer ürünlerin konsantrasyonları da artar ve ikincil reaksiyonlar daha baskın hale gelir. Olefinler ve diolefinlerin kısmi basınçları yükselir, bunun sonucunda kondensasyon reaksiyonları öne çıkarak siklodiolefinler ve aromatik bileşikler meydana gelir.

Naftalar veya gaz oiller gibi ağır fraksiyonlar piroliz fırınında parçalanabilecek çok fazla bileşik içerir. Ağır hammaddelerin parçalanma reaksiyon dizileri gaz hammaddelerden çok daha karmaşıktır; çünkü, yüzlerce bileşik birbirleriyle paralel reaksiyonlara girer ve reaksiyonlarda oluşan bileşikler de aynı veya farklı tür reaksiyonlara başlarlar. Radikallerin ömürleri kısa olduğundan reaksiyon ürünlerindeki konsantrasyonları çok düşüktür, kısa sürede parçalanırlar. Radikal parçalanma önemli bir reaksiyondur ve doğrudan etilen ürünü verir.

RCH2CH2CH2· ® RCH2· + C2H4

Bu reaksiyonda b-kesilmesiyle daha kısa bir radikal (RCH2··) ve etilen meydana gelir. Radikaller, normal olarak b-konumunda parçalanır, çünkü CH – CH bağı elektronik etki yüzünden daha zayıftır. Büyük radikaller küçüklerden daha kararlıdır ve izomerizasyon reaksiyonuna uğrarlar.

RCH2CH2CH2· ®  RCH2C·HCH3

n-Bütanın serbest radikal bozunması aşağıdaki reaksiyonlarla gösterilebilir.

n-C4H10 + H·  ®  n-C4H9·  + H2
n-C4H9·  ®  C2H4 + C2H5·
C2H5·  ®  C2H4 + H·
n-C4H10 ®  2 C2H4 + H2

Büyük molekül ağırlıklı alkanların ısıl parçalanma reaksiyon mekanizmaları çok karmaşıktır ve tam olarak aydınlatılamaz; oluşan moleküller yönünden aşağıdaki gibi bir şema çizilebilir.

Buhar kraking prosesinde hammadde ve buhar piroliz fırınına verilir; fırına ayrıca buhar ilave edilerek hammaddenin kısmi basıncı düşürülür ve kok oluşumu yavaşlatılır. Kısmi basıncın düşmesi reaksiyonların etilen lehinde yönlenmesine ve polimerizasyon ve siklizasyon gibi istenmeyen yan reaksiyonların önlenmesini sağlar.

Fırın yüzeyinde kok birikiminin yavaşlatılması buharın reaksiyonlar sırasında meydana gelen kokla reaksiyona girerek koku, yani karbonu karbon monoksite dönüştürmesiyle sağlanır. Fırından çıkan gaz akımı yan reaksiyonlar oluşmaması için hızla soğutulur ve kuenç kolonuna verilir; buradan, hammadde nafta veya gaz oil ise fuel oilün ayrılması için fraksiyonlayıcıya gönderilir.

Son soğutma işleminden sonra parçalanmış gaz akımı çok kademeli santrifüj kompresörlerde sıkıştırılıp soğutularak saf maddeler karışımı ayrılır. Asidik gazlar (hidrojen sülfür ve karbon dioksit) kostik işlemlemeyle uzaklaştırılır. Asit gazlar uzaklaştırıldıktan sonra ürün gaz karışımı kurutucuya verilir; kurutma gaz karışımının propan veya propilenle soğutulması ve aktiflendirilmiş alumina gibi katı bir kurutucu içeren bir kolondan geçirilmesiyle yapılır.

Kurutmadan sonra karışım entegre bir refrijerasyon sisteminden geçirilerek distilasyon kolonlarına gelir; etilen, propilen, karışık C4’ler ve piroliz benzin üretilir. Bu prosesle ‘polimer saflık derecesinde’ denilen çok saf etilen ve propilen elde edilir. Etan ve propan genellikle piroliz fırınına geri döndürülür. Piroliz fırınından çıkan krak gaz karışımındaki asetilen, palladyum veya Ni/Co/Cr bazlı seçici bir katalizör üzerinden hidrojenlendirilerek uzaklaştırılır.



Şekil-1: Olefinler üretimi akım şeması


Metanol-Olefinler Prosesi

İki tip metanol-olefinler prosesi vardır; birincisi metanolden etilen ve propilenin, diğeri metanolden propilenin elde edildiği proseslerdir. (Metanol-propilen prosesi propilen kısmında incelendi.)

Metanol-olefin dönüşümü aşağıdaki reaksiyonlarla tanımlanabilir.




Metanol-olefin prosesi doğal gazdan etilen üretiminin yapıldığı iki aşamalı bir prosestir; birinci aşama doğal gazın ham metanole dönüştürülmesi, ikinci aşama bir moleküler elek katalizör üzerinden metanolden olefinlerin üretilmesidir.

Proseste akışkan yataklı bir reaktör ile akışkan yataklı bir rejeneratör kullanılır. Reaksiyon sentetik silikoaluminofosfat moleküler elek bazlı bir katalizör üzerinden 350-500 0C’de yürütülür. Katalizör uzun süre rejenere edilebilecek kadar dayanıklı ve kararlıdır ve ayrıca üretimin etilen veya propilen ağırlıklı olmasını sağlayabilecek seçiciliğe sahiptir.

Proseste metanol esas olarak hafif olefinler olan etilen ve propilene dönüştürülür. Proses koşullarına bağlı olarak propilen/etilen oranı değişir. Toplam hafif olefinlere (C2+C3) göre, yüksek etilen ve yüksek propilen modlarında çalışıldığında ürünlerin yaklaşık oranları aşağıda görülmektedir.


Ürünler, ağırlık
oranları
Yüksek etilen modu
Yüksek propilen modu
Etilen
0.57
0.43
Propilen
0.43
0.57
Bütenler ve ağırlar
0.19
0.28
C3=/C2=
0.77
1.33


Prosesin yan ürünleri C4 bileşikleri, asetilenler ve propadien, bazı oksijenli bileşikler ve eser miktarlarda aromatiklerdir. Şekil-2‘de kimyasal saflıkta etilen ve propilen elde edilen bir metanol-olefin ünitesinin şeması verilmiştir; polimer saflıkta ürünler istenildiğinde ürün kazanma kısmına ilave splitterler konulur.



Şekil-2: Metanol-Olefin prosesi akım şeması  (UOP)


Katalitik kraking

Katalitik kraking, kompleks hidrokarbonları basit moleküllere parçalayarak daha hafif ve daha çok istenen ürünlerin kalite ve miktarlarını artırmak ve kalıntıları azaltmak amacıyla uygulanır. Bu prosesle hidrokarbon bileşiklerin moleküler yapıları yeniden düzenlenerek (rearrange) ağır hidrokarbon hammaddeler gazyağı, benzin, LPG, ısıtma yağı ve petrokimyasal hammaddeler gibi daha hafif fraksiyonlara dönüştürülür.

Katalitik kraking reaksiyonlarının termal krakingden farkı parçalama işleminin katalizörlü ortamda yapılmasıdır. Örneğin nafta parçalama prosesinde reaksiyonlar termal krakingde serbest radikaller üzerinden yürürken katalitik reaksiyonlarda karbonyum iyonları üzerinden yürür; C7H16 molekülü için:

Termal kraking:
C7H16 ® C3H7· + C4H9·   (serbest radikaller) ® C2=, C3=

Katalitik kraking:
C7H16 ® – C3+H5  (karbonyum iyonları) ® C2=, C3=

Katalitik kraking, ağır molekülleri daha hafif ürünlere dönüştürürken katalizörler kullanılması dışında, termal kraking prosesine benzer.

Kraking reaksiyonunda bir katalizör (kimyasal reaksiyonun yürümesine yardımcı olan, fakat içinde yer almayan maddeler) kullanılmasıyla, termal kraking prosesinde uygulanandan daha hafif çalışma koşullarında, yüksek verimli kalitesi yükseltilmiş ürünler elde edilir. Tipik çalışma sıcaklıkları 850°-950° F, basıncı ise 10-20 psi’dir.

Rafineri kraking ünitelerinde kullanılan katalizörler tipik katı maddelerdir (zeolit, aluminyum hidrosilikat, işlem görmüş bentonit toprağı, fuller toprağı, boksit ve silika-alumina); toz, tanecikler, pellet veya özel şekillendirilmiş haldedirler. Elde edilen olefinlerin miktarları katalizör seçimi ve ilave bazı verim artırıcı ünitelerle kontrol edilebilir.

Örneğin propilen kazanımının ağırlıkça %22’ye kadar yükseltildiği, buna karşın sadece %6 etilen üretilen teknolojiler vardır. C4 olefinler verimi artırılarak yüksek kaliteli motor yakıtı alkilatları üretiminde kullanılır. C4-C8 olefinik fraksiyonlardan olefin kraking prosesiyle etilen ve propilenler elde edilir. Örnek olarak tipik bir FCC prosesinde iki farklı yönlendirilmiş ürün dağılımına göre elde edilen ürünler ve verimleri Şekil 3’de görülmektedir.



Şekil-3: FCC ünitesi iki farklı ürün dağılımı


Katalitik kraking prosesi katı bir asidik katalizörle yüksek sıcaklıklarda yapılır; Proses sırasında daha az reaktif, dolayısıyla daha kararlı ve uzun ömürlü olan ara katyonlar katalizörün aktif uçları üzerinde toplanarak kok oluşmasına neden olabilirler; katalizörün rejenere edilmesi için bu birikintiler yakılarak uzaklaştırılır.



Katalitik Kraking ve Katalizörler
Katalitik kraking proseslerinde, genellikle kompleks alumino silikatlardan hazırlanan zeolit katalizörler kullanılır. (Önceleri  aluminyum oksit ve silisyum dioksit karışımı katalizörler kullanılırdı.)
Proseste hidrokarbonlar ve çok ince taneli toz halindeki katalizör karıştırılır ve yüksek sıcaklıktaki reaksiyon bölmesine akar. Karışım bir sıvı dibi davranır, bu nedenle proses akışkan katalitik kraking veya akışkan yataklı katalitik kraking olarak tanımlanır. Gaz hammaddelerle çalışıldığında da karışımın bir sıvı gibi davranmasına karşın reaksiyonlar heterojen katalizör reaksiyonları sınıflamasına girer; katalizör ve reaktantlar ayrı fazlardadırlar.
                         zeolit
C15H32 ¾¾¾¾®  2 C2H4   +  C3H6   +   C8H18
                                etilen     propilen      oktan
Modern kraking proseslerinde zeolit katalizörler kullanılmaktadır; bunlar, kompleks alumino silikatlardır, negatif (-) yüklü Al-Si-O içeren büyük bir grupla Na+ (veya H+) gibi pozitif yüklü bir elementten oluşur.
Zeolit katalizör, bir alken molekülüyle temas ettiğinde (+) ucuyla, alkende karbon atomuna bağlı bir hidrojeni iki elektronyla beraber koparır. Alkendeki karbon atomu (+) yülkenir; grop, karbonyum iyonu (veya karbokaryon) haline dönüşür. Benzer şekilde çaşitli ürünler elde edilir.




Katalitik kraking prosesinde karbonyum iyonları üç yoldan oluşur:

1.     Zeolitlerin (katalizör) asidik (Brönsted-Lowry) tarafındaki bir protonun, kraking prosesiyle oluşan bir olefin hidrokarbona eklenmesiyle
2.     Bir parafin, izoparafin veya naften hidrokarbondan, bir Lewis asitle bir hidrür iyonu çıkarılarak
3.     1 veya 2’den bir karbonyum iyonu vasıtasıyla bir başka hidrokarbondan bir hidrür çıkararak başka bir karbonyum iyonu oluşturmasıdır

Katalitik krakingle parçalanma reaksiyonunda karbon bağı bölünür.


Karbon-karbon beta fisyonu, karbonyum iyonunun her iki tarafında, en az üç karbon atomu içeren en küçük bölümle (fragman) olur. Yeni oluşan karbonyum iyonu tekrar beta bölünmeye uğramadan önce yeniden düzenlenir (rearragement reaksiyonu); bu reaksiyon da katalitik krakingden çıkan etilen veriminin düşük olmasının nedenlerinden biridir.

Bütil karbonyum iyonu, beta fisyonla, propilen ve metilkarbonyum iyonunu verir. İzopropil karbonyum iyonu (CH3 - C+H - CH3) beta fisyona uğramaz. Aynı moleküldeki C = C çift bağına karbonyum iyonu katılmasıyla siklizasyon olur.

Siklik olefinler ve aromatikler, birbirini takip eden hidrojen transfer reaksiyonuyla üretilirler. Birincisinde bir proton, ikincisinde hidrür transfer edilir.


Bu reaksiyonlar peşpeşe devam ederek siklik karbonyum iyonu bir aromatik hidrokarbona dönüşür. Katalitik kraking prosesinde üç temel fonksiyon vardır:

·         Reaksiyon: Hammadde katalizörle etkileşerek farklı hidrokarbonlara parçalanır
·         Rejenerasyon: katalizör, kok kalıntıları yakılarak yeniden aktive edilir
·         Fraksiyonlama: Parçalanan hidrokarbon akımları çeşitli ürünlere ayrılır


Fluid Katalitik Kraking, FCC

FCC modern rafinerilerdeki benzin üretim proseslerinin kalbidir. “Fluid” sözcüğü, katı katalizörün reaktörde akışkan halde bulunduğunu tanımlar; katalizör, reaktörünün reaksiyon bölümüyle katalizör rejenerasyon bölümü arasında sürekli olarak akar. FCC’de oluşan önemli reaksiyonlar aşağıda verilmiştir.

1. Kraking

Parafinler olefinlere ve daha küçük moleküllü parafinlere parçalanır:

C10H22 ¾® C4H10 + C6H12

Olefinler daha küçük olefinlere parçalanır:

C9H18 ¾® C4H8 + C5H10

Aromatik yan-zincir kesilir:

ArC10H21 ¾®  ArC3H9 + C5H12

Naftenler (siklo-parafinler) olefinlere ve daha küçük halkalı bileşiklere parçalanır:

siklo-C10H20 ¾® C6H12 + C4H8

2. İzomerizasyon

Olefin bağı şifti (yer değiştirme):

1-C4H8 ¾® trans-2-C4H8

Normal olefinlerden izoolefinlere:

n-C5H10 ¾® izo-C5H10

Normal parafinlerden izoparafinlere:

n-C4H10 ¾® izo-C4H10

Sikloheksandan siklopentana:

C6H12 ¾® C5H9CH3

3. Hidrojen transferi:

naften + olefin ¾® aromatik + parafin

Sikloaromatizasyon:

C6H12 + 3 C5H10 ¾® C6H6 + 3 C5H12

4. Trans-alkilasyon / alkil  grup transferi:

C6H12 + 3 C5H10 ¾® C6H6 + 3 C5H12

5. Olefinlerin naftenlere siklizasyonu:

C7H14 ¾® CH3 - siklo - C6H11

6. Dehidrojenasyon:

n-C8H18 ¾® C8H16 + H2

7. Dealkilasyon:

izo-C3H7 - C6H5 ¾® C6H6 + C3H6

8. Kondensasyon:

Ar - CH = CH2 + R1CH = CHR2 ¾® Ar - Ar + 2H


FCC, yüksek sıcaklıklar ve düşük basınçlarda, bir toz katalizör (ortalama 60 mikron büyüklüğünde) kullanılarak ağır fraksiyonlar, benzine harmanlanacak değerli hafif moleküllere dönüştürülür. Katalizörün tanecik büyüklüğü önemlidir; çünkü, hidrokarbon karışımıyla etkileşirken bir sıvı gibi davranır. FCC, özellikle C3-C5 aralığında doymamış hafif hidrokarbonlar üretir; bunlar petrokimya ham maddeleri olarak ve alkilat üretiminde kullanılırlar.
FCC en çok kullanılan katalitik kraking prosesidir. Yağ (oil), çok küçük partiküller halindeki ve hava ile veya yağ buharlarıyla akışkan hale getirilmiş olan katalizörlü ortamda parçalanır; Akışkan krakerde bir katalizör bölümü ve bir de fraksiyonlama bölümü bulunur; bunlar, entegre proses üniteleri olarak beraber çalışırlar. Katalizör bölümünde reaktör ve rejeneratör vardır. Rejeneratör, yükselticinin de bulunduğu sistem ile katalizör sirkülasyon ünitesini oluşturur. Akışkan katalizör, reaktör ve rejeneratör arasında, taşıyıcı ortamlar olan hava, yağ buharları ve buharla sürekli olarak sirküle edilir.



Şekil-4: Fluid katalitik kraking

Tipik bir FCC prosesinde önceden ısıtılmış olan bir hidrokarbon şarjı, reaktörden çıkıp yükselticiye girerken rejenere edilmiş sıcak katalizörle karıştırılır. Şarj, yükseltici içinde bir resaykıl akımıyla birleştirilir, buharlaştırılır ve sıcak katalizörle reaktör sıcaklığına (900°-1000° F) yükseltilir. Karışım yükselticide yukarıya doğru çıkarken, şarj 10-30 psi basınçta parçalanır. Daha modern FCC ünitelerinde krakingin tamamı yükselticide gerçekleşir. Reaktör, bu tip ünitelerde bir reaktör gibi değil, siklonlar için bir toplama kabı gibi fonksiyon görür. Parçalanma, reaktör siklonlarında yağ buharları katalizörden ayrılıncaya kadar devam eder. Elde edilen ürün akımı bir fraksiyonlayıcı kolona yüklenir ve fraksiyonlarına ayrılır; bu sırada çıkan ağır yağlar yükselticiye geri döndürülür. Proses süresince katalizörün üzerinde toplanan koktan kopup kurtulan harcanmış katalizör rejenere edilir. Harcanmış katalizör, rejeneratöre akar; burada kok kalıntılarının çoğu, önceden ısıtılmış hava ve harcanmış katalizörün karıştırıldığı dip kısımda yanar (Şekil-4).


Olefin Dönüştürme; Olefin Kraking Prosesi

Olefin dönüşüm teknolojileriyle diğer olefinlerden hafif olefinler elde edilir. Halen uygulanmakta olan iki tür olefin dönüşüm teknolojisi vardır:

·         Metatesis prosesleri; etilen ile büten-2’lerden propilen üretimi (bu proses propilen üretim metotları kısmında incelendi)
·         Olefin kraking prosesleri; ağır olefinik hammaddelerin (tipik olarak C4-C8 aralığında) parçalanmasıyla etilen ve propilen üretimi

Olefin kraking prosesiyle buhar kraking ünitelerinden, rafineri ünitelerinden (FCC ve koklaştırıcı) ve metanol fabrikalarından çıkan düşük değerli C4-C8 yan ürünlerinden (ve parafinlerden) yüksek verimle etilen ve propilen üretilir.

Proses sabit yataklı bir reaktörde 500-600 0C sıcaklık ve 1-5 bar basınç altında, seçiciliği yüksek zeolitik bir katalizör varlığında yürütülür. Katalizör reaktör sisteminde rejenere edilir; dienler, oksijenatlar, sülfür bileşikleri ve nitrojen bileşikleri gibi safsızlıklardan fazla etkilenmez.

Olefin parçalama ünitesi genellikle, buhar kraker, katalitik kraker (FCC) veya MTO (metanol-olefin) gibi diğer proses üniteleriyle entegre halde çalıştırılarak hafif olefinler veriminin artırılması sağlanır.



Şekil-5: Olefin parçalama prosesi akım şeması


GERİ (petrokimya teknolojisi)
GERİ (hampetrolden petrokimyasallara)
GERİ (hampetrolden petrokimyasallara)